Δώρα του 2023: Τα 60 καλύτερα βιβλία για παιδιά και εφήβους

Τα βιβλία για παιδιά και εφήβους που εκδόθηκαν το 2023 στην Ελλάδα αντιπροσωπεύουν, σύμφωνα με στοιχεία της οσδελνέτ, το 15% της ετήσιας βιβλιοπαραγωγής, κάτι που μεταφράζεται σε λίγο παραπάνω από 9.300 βιβλία. Ένας πολύ μικρότερος αριθμός από αυτά έφτασε στα χέρια μας φέτος είτε επειδή μας τα έστειλαν προς κρίση οι εκδότες ή οι συγγραφείς τους είτε επειδή τα εντοπίσαμε στο πολύ καλά ενημερωμένο τμήμα βιβλίων για παιδιά και εφήβους του βιβλιοπωλείου Πολιτεία. Από αυτά, επιλέξαμε 60 τίτλους που ξεχωρίζουν για την πρωτοτυπία, την τόλμη και την ειλικρίνεια με την οποία έχει επιλεγεί η θεματολογία τους, τη γλωσσική φροντίδα, την εικαστική έμπνευση και τη φροντισμένη τυποτεχνικά δουλειά, στοιχεία που όταν εντοπίζονται αποπνέουν την ιδιαίτερη έγνοια των εκδοτών να κυκλοφορήσουν βιβλία που διευρύνουν τους ορίζοντες των παιδιών, σπάζουν στερεότυπα, εμπλουτίζουν τις γνώσεις τους, τα διασκεδάζουν και τα κάνουν να νιώθουν ασφαλή και γεμάτα ελπίδα και προσδοκία για το μέλλον τους. 

Βιβλία για πάρα πολύ μικρά παιδιά έως 3 ετών

Μια από τις πιο όμορφες εικαστικά μίνι σειρές αποκλειστικά για βρέφη είναι Οι πρώτες ιστορίες του μωρού (μτφρ. Μάρω Ταυρή, εκδ. Μεταίχμιο) των Βρετανίδων Τζέιν Φόστερ (εικονογράφηση) και Λίλι Μάρεϊ (κείμενο).

Η σειρά περιλαμβάνει τέσσερα καρτονέ βιβλία μεσαίου σχήματος για μωρά 0-3, 3-6, 6-9 και 9-12 μηνών. Ξεχωρίζει για το εντυπωτικό σχέδιο που ειδικά στο πρώτο βιβλίο είναι ασπρόμαυρο, κατάλληλο για βρέφη που ακόμα δεν αναγνωρίζουν τα χρώματα. Η σκανδιναβική αισθητική που αναγνωρίζουμε στα σχέδια χαρακτηρίζει τη Φόστερ που εκτός από την εικονογράφηση ασχολείται και με τον σχεδιασμό χρηστικών και διακοσμητικών αντικειμένων. Μια πολύ καλή επιλογή για να εισαχθούν τα μωρά στην ιδέα της αναζήτησης και την πρακτική της ανάγνωσης μέσω των σελίδων βιβλίων σχεδιασμένων αποκλειστικά για αυτά.   

Στην ίδια ηλικιακή ομάδα απευθύνονται και τα πιο πρόσφατα βιβλία που κυκλοφόρησαν στα ελληνικά του πολύ γνωστού και πολύ αγαπητού για την πρωτότυπη δουλειά του Ιρλανδού εικαστικού και εικονογράφου Όλιβερ Τζέφερς.

Το βιβλίο με τα χρώματα (μτφρ. Ελένη Κατσαμά, εκδ. Ίκαρος), όπως και Το βιβλίο με τα αντίθετα (μτφρ. Ελένη Κατσαμά, εκδ. Ίκαρος) κυκλοφορούν στη σειρά Βρισκόμαστε εδώ. Καρτονέ για ασφαλή και εύκολο χειρισμό τους από τα χέρια των μωρών, τα εισάγουν σε όλες τις βασικές έννοιες ακολουθώντας με σεβασμό την ανάπτυξή τους και τους παρουσιάζουν τον κόσμο με τρυφερότητα. 

Βιβλία για μεγαλύτερα παιδιά από 3 έως 6 ετών 

Μια μικρή τελεία (μτφρ. Κατερίνα Καρόγιαννη, εκδ. Susaeta), ένα βιβλίο που απευθύνεται στα πολύ μικρά παιδιά. Είναι μια τελεία που ζει σχεδόν τέλεια, που τα έχει όλα. Λίγο πιο κάτω, οι μικροί αναγνώστες συναντούν μια άλλη μικρή τελεία που δεν ζει τέλεια και που αναζητά μια καλύτερη ζωή. Οι δύο μικρές τελείες είναι σαν το γιν και το γιαν, δύο αντίθετα που αλληλοσυμπληρώνονται. Η μία γεμάτη και η άλλη άδεια. Μέσα από το σύντομο κείμενο και τη λιτή εικονογράφηση, ξετυλίγεται μια ιστορία που μιλάει για τις ανισότητες, τη μετανάστευση, την αποδοχή, την αλληλεγγύη, τη συνεργασία και τα θαύματα που πετυχαίνουμε όλοι μαζί. Μια πολύ σαφής και ξεκάθαρη σκέψη, εκφραστική λιτότητα που αφήνει στο παιδί χώρο να σκεφτεί και έμπνευση για την αφαρετική εικαστική υλοποίησή της.

Δημιουργοί του βιβλίου είναι η Καρολίνα Τζανότι και ο Τζιανκάρλο Μακρί, συγγραφείς και του πολύ ιδιαίτερου Τείχους - Μια διαχρονική ιστορία (μτφρ. Κατερίνα Καρόγιαννη, εκδ. Susaeta) που όμως απευθύνεται σε μεγαλύτερα παιδιά από 6 ή 7 ετών και πάνω. 

Στο Τείχος, ένας βασιλιάς εξορίζει όσους κατοίκους δεν είναι ίδιοι με αυτόν και χτίζει ένα τείχος για να τους κρατήσει μακριά αλλά έτσι το βασίλειό του χωρίζεται στα δύο. Και εδώ το λιτό κείμενο πλασιώνεται από μια πολύ έξυπνη και λειτουργική εικονογράφηση, καθώς ενα pop up τείχος πραγματικά ορθώνεται όσο εκτυλίσσεται η ιστορία. Τα παιδιά βλέπουν πώς οι κοινωνίες παρακμάζουν όταν κυριαρχούν οι διακρίσεις και οι διαχωρισμοί, και πώς ευημερούν όταν όλοι οι άνθρωποι ζουν μονοιασμένοι και συνεργάζονται για το κοινό καλό. 

Μετέωρα (εικονογράφηση Βασίλης Κουτσογιάννης, εκδ. Μεταίχμιο) του Μάριου Μάζαρη. Ένα κοριτσάκι που έχει δίδυμο αδελφό πολύ πολύ διαφορετικό από την ίδια αφηγείται την οικογενειακή τους ιστορία. Μιλά για τον αδελφό της και τις διαφορές τους, τι κάνει εκείνη, τι λέει εκείνος και πώς συμπληρώνονται, ποια είναι η καθημερινότητά τους και ποιες οι προτιμήσεις τους. Εκείνη, το κοριτσάκι μιλά ουσιαστικά, με ουσιαστικά, εκείνος ο αδελφός της συμπληρώνει επεξηγηματικά με επίθετα. Η οικογένεια δένεται μέσα από τα οικογενειακά ταξίδια. Τι συμβαίνει όμως όταν κάποια στιγμή ένας λείπει από το ταξίδι; Είναι και πάλι οικογενειακό αν ο μπαμπάς δεν είναι μαζί τους; Κι η οικογένεια; Είναι ή δεν είναι οικογένεια όταν οι γονείς χωρίζουν και τα σπίτια γίνονται δύο;

Ο Μάζαρης προσεγγίζει με έμπνευση τη στατικότητα των ψηλών βράχων αλλά και την απόλυτα ποιητική διάσταση που τους δίνει το τοπωνύμιο Μετέωρα: Τα αγέρωχα Μετέωρα και οι μετέωροι άνθρωποι, οι άνθρωποι βράχοι και οι βράχοι που είναι πάντα σταθεροί και όρθιοι. Ανακατεύει τα υλικά του με τάξη, οργάνωση και όραμα, χωρίς να παραλείπει το κείμενό του να είναι πάντοτε διαυγές. Η συνάντηση του Μάριου Μάζαρη και με τον Βασίλη Κουτσογιάννη είναι καθοριστική για το αποτέλεσμα. Ο τρόπος που οι λέξεις γίνονται εικόνες, που η οικογένεια συντίθεται, αποσυντίθεται και ξαναφτιάχεται σαν τα κομμάτια ενός παζλ, αποδεικνύει και σε αυτή τη δουλειά του ότι ο Βασίλης Κουτσογιάννης έχει ανεξάντλητες αφηγηματικές δυνατότητες. Σε αυτό το φροντισμένο γλωσσικά και εικαστικά περιβάλλον, οι μικροί αναγνώστες θα νιώσουν δυνατοί σαν βράχοι και ανάλαφροι σαν τα μέλη αυτής της οικογένειας που τα ενώνει η αγάπη. 

Με το νέο της βιβλίο για μικρά παιδιά Σήμερα είναι η μέρα (εικονογράφηση Θέντα Μιμηλάκη, εκδ. Καλειδοσκόπιο) η Θεοδώρα Κατσίφη στήνει ένα περιβάλλον αποδοχής όπου η εμπιστοσύνη και το τρυφερό βλέμμα του γονιού φωτίζει το παιδί καθώς αυτό ανθίζει. Με ενθουσιασμό αλλά χωρίς να το φωνάζει θυμίζει στα παιδιά και τους γονείς τους ότι η κάθε μέρα είναι η μέρα για να πετάξουν ψηλά. Μια μαμά ξυπνάει το παιδί της με πολύ φως κι ένα ποίημα. Και το κάνει κάθε μέρα. «Πέτα ψηλά, πέτα μακριά! Ακολούθα ένα σμήνος πουλιά, μέχρι την άκρη του κόσμου κι ακόμα πιο πέρα... Κι αν δεν έχεις, βγάλε φτερά! Σήμερα είναι η μέρα!» 

Μια συγκινητική ιστορία με αφηγητή ένα αγόρι που μιλάει για την αγάπη, τη γενναιοδωρία και τους ανοιχτούς ορίζοντες της οικογένειάς του, πηγή έμπνευσης για να βγάλει δικά του φτερά και να πετάξει στον κόσμο.

Όταν ένα δωμάτιο επιμένει να είναι άδειο, τι μπορεί να το γεμίσει; Με αυτή τη σκέψη, η Μαρία Γιαγιάννου έγραψε ένα ευφάνταστο παραμύθι για την Oικογένεια  Δωματίου (εικονογράφηση Ίρις Σαμαρτζή, εκδ. Ψυχογιός).

Μια οικογένεια που δεν διαφέρει από αυτές που γνωρίζουμε: Δύο γονείς, τρία παιδιά, μια γιαγιά και μια γάτα έχουν μόλις μετακομίσει στο καινούριο τους σπίτι. Χωρίς παιχνίδια, βιβλία και οθόνες, τι απομένει να κάνουν στο άδειο σπίτι; Καθώς οι τρελές ιδέες διαδέχονται η μία την άλλη καταμεσής του σαλονιού, η οικογένεια Δωματίου θα καταλάβει ότι ακόμα κι ένα άδειο δωμάτιο μπορεί να γεμίσει θαύματα μόνο με τη δύναμη της φαντασίας και της αγάπης.Η Ίρις Σαμαρτζή έχει δώσει χρώμα και ζωντάνια στις ιδέες του κάθε μέλους της οικογένειας δίνοτας στους μικρούς αναγνώστες προοπτική και εναλλακτική θέαση για το πώς μοιάζουν οι δημιουργικές σκέψεις των ανθρώπων. Ένα παραμύθι για το θαύμα της αγάπης και το νόημα της συνύπαρξης που θα αγαπήσουν τα παιδιά και θα το διαβάσουν παρέα με τις οικογένειές τους κατεβάζοντας τις δικές τους τρελές ιδέες.  

Ένα λιοντάρι στο Παρίσι (μτφρ. Εύη Γεροκώστα, εκδ. Παπαδόπουλος) της Ιταλίδας Μπεατρίτσε Αλεμανιά. Ένα εικαστικό κομψοτέχνημα με αμέτρητες δυνατότητες για ανάγνωση, επαναφήγηση και παιχνίδι, με πρωταγωνιστή ένα  τεράστιο και μοναχικό λιοντάρι που έφτασε μια μέρα με το τρένο στο Παρίσι, χωρίς αποσκευές. Το νεαρό, μοναχικό λιοντάρι, πρώτη φορά στη μεγάλη πόλη, φοβόταν λιγάκι. Όμως σιγά σιγά μαθαίνει να την αγαπά κι αυτή και τους ανθρώπους της.

Χαρακτηρίζεται ως το αριστούργημα της Μπεατρίς Αλεμανιά και δίκαια. Το μεγάλο, ασυνήθιστο σχήμα του βιβλίου αποδεικνύεται απαραίτητο για να αναδειχθεί η εικονογράφηση: τα απαλά χρώματα, τα μέρη που επισκέπτεται το λιοντάρι, όλα τα πασίγνωστα αξιοθέατα του Παρισιού αλλά και γωνιές λιγότερο γνωστές, οι σκιές αλλά και το φως που πλημμυρίζει. Το μεγάλο μέγεθος βοηθά επίσης τα μικρά παιδιά να φανταστούν ότι βουτούν στη νέα περιπέτεια του λιονταριού και να το ακολουθήσουν καθώς σταδιακά αποβάλλει τον φόβο του για το άγνωστο και οι κάτοικοι της μεγάλης πόλης αποβάλλουν τον δικό τους για τον πολύ διαφορετικό, και λίγο φοβιστικό, ξένο. Επανακυκλοφορεί έπειτα από χρόνια που ήταν εξαντλημένο. Κάθε μικρό παιδί που θα περιηγηθεί στις σελίδες του θα διασκεδάσει και θα δει να απλώνεται μπροστά τους ένας ατέλειωτος κόσμος έτοιμος να εξερευνηθεί. 

Της ίδιας σημαντικής δημιουργού είναι το Ούτε στο όνειρό σας (μτφρ. Φίλιππος Μανδηλαράς, εκδ. Πατάκη). Με ηρωίδα μια μικρούλα νυχτεριδούλα, την Πασχαλίνα, που δεν θέλει με τίποτα να πάει στο σχολείο, η  Μπεατρίτσε Αλεμανιά αφηγείται στα πολύ μικρά παιδιά μια αστεία ιστορία.

Στον  πυρήνα της έχει μια αντιστροφή ρόλων που θα κάνει τα παιδιά να γελάσουν και τελικά να νιώσουν πιο υπεύθυνα και πιο ώριμα ώστε να κάνουν το επόμενο μικρό βήμα στη σχολική και κοινωνική ζωή τους χωρίς τους γονείς συνεχώς δίπλα τους. 

Το παραμύθι της Cheryl Olsen Η Μιμή και η χρυσή μπαγκέτα (εικονογράφηση Nicolo Carozzi, μτφρ. Αναστασία Μακρή, εκδ. Άγκυρα) μεταφέρει τα παιδιά στη φανταστική πόλη Παρμιτζιάνο όπου βρίσκεται ένα κατάστημα με μουσικά όργανα. Εκεί ζει μαζί με τα δύο αδέλφια της, τον Ματτέο και τον Μάρκο, μία μικρή ποντικίνα που το όνομά της είναι Μιμή. Το μεγάλο όνειρο και των τριών είναι να γίνουν ποντικο-μαέστροι, αλλά τα αδέλφια της Μιμής της λένε συνέχεια: «Δεν ξέρεις ότι τα κορίτσια δεν μπορούν να γίνουν μαέστροι;» Αυτή τη σκληρή κουβέντα τα αδέλφια της την κάνουν μια μέρα πράξη και την εγκαταλείπουν. 

Νιώθοντας μόνη αποφασίζει να φύγει κι αυτή, αφήνοντας πίσω το Παρμιτζιάνο, το μόνο μέρος που είχε για σπίτι της. Δρόμο πήρε, δρόμο άφησε, ώσπου συνάντησε έναν αληθινό μαέστρο, ο οποίος με το έργο και τα λόγια του την έκανε να πιστέψει πως, αν το θέλει πραγματικά, μπορεί και εκείνη να γίνει μία αληθινή μαέστρος. Η Μιμή θα κατορθώσει να πραγματοποιήσει τα όνειρά της, τα παιδιά θα νοιώσουν την αγωνία της, θα πεισμώσουν μαζί της και θα βάλουν καλά στο μυαλό τους ότι ένα πράγμα δεν εγκαταλείπουμε ποτέ: τα όνειρά μας. 

Ένας κατσούφης βασιλιάς (επιμέλεια Μαρία Κουτσιούμπα, εικόνες Βαγγέλης Ελευθερίου, εκδ. Ελληνικά Γράμματα) του Ευγένιου Τριβιζά. Η νέα εικονογραφημένη ιστορία του μεγάλου μας παραμυθά είναι και αυτή ανατρεπτική, ξεκαρδιστική κα  Όταν ούτε οι πιο σοφοί γιατροί του κόσμου, ούτε οι πιο ξακουστοί κλόουν και ταχυδακτυλουργοί της οικουμένης δεν καταφέρνουν να θεραπεύσουν τον βασιλιά Βαρύθυμο τον Έβδομο από την ακεφιά του, η κατάσταση φαίνεται να είναι απελπιστική. Οι αυλικοί του κινδυνεύουν είτε να μείνουν χωρίς αυτιά, είτε να ξενιτευτούν και να καταντήσουν παραγεμιστές μαξιλαριών στη Χώρα του Χασμουρητού!

Την τελευταία στιγμή, όμως, κάτι αναπάντεχο συμβαίνει: εμφανίζεται ο Τιριτόμπας Τορτελίνι, ο χειρότερος γελωτοποιός του κόσμου, και ισχυρίζεται ότι μπορεί να εξαφανίσει στο πι και φι την ακεφιά του βασιλιά! Θα καταφέρει ο χειρότερος γελωτοποιός του κόσμου να πετύχει εκείνο που τόσοι και τόσοι σοφοί γιατροί, ξακουστοί κλόουν και ταχυδακτυλουργοί δεν κατάφεραν να πετύχουν; Και με ποιον απροσδόκητο, εκπληκτικό και ασυνήθιστο τρόπο; Η νέα εικονογραφημένη ιστορία του μεγάλου μας παραμυθά είναι και αυτή ανατρεπτική και ξεκαρδιστική. Τα βιβλία του Τριβιζά είναι, όπως πάντα, σαν μια επίσκεψη στο πιο μαγικό λούνα παρκ και την πιο ευφάνταστη παιδική χαρά. Τα παιδιά διασκεδάζουν, δοκιμάζουν τα όριά τους, κάνουν νέους φίλους και κινούνται πάντα σε περιβάλλον ασφάλειας και αγάπης. 

Πάμε για ύπνο, Μπο! (εικονογράφηση Mari Johnsen Kanstad, μτφρ. Δέσποινα Παπαγρηγορράκη, εκδ. Key Books) της Νορβηγίδας Κjersti Annesdatter Skomsvold. Έχει νυχτώσει, αλλά ο Μπο δεν είναι έτοιμος να σταματήσει το παιχνίδι. Γιατί να κοιμηθείς αν μπορείς να μεταμορφωθείς σε καμηλοπάρδαλη, παπαγάλο ή θαλάσσιο ελέφαντα; Η μαμά ακολουθεί τον Μπο στον φανταστικό του κόσμο και τον οδηγεί στη βραδινή του ρουτίνα μέχρι να κοιμηθεί σαν πουλάκι. 

Ένα πολυβραβευμένο βιβλίο καληνύχτας για όσα παιδιά αρνούνται να πάνε για ύπνο και για τους γονείς που θέλουν απεγνωσμένα να τα βάλουν στο κρεβάτι! Ένα βιβλίο-ύμνος στις τρυφερές οικογενειακές στιγμές και στην παιχνιδιάρικη αγάπη μεταξύ μητέρας και παιδιού. Πάνω κι από ένας «οδηγός για να βάλουν οι γονείς τα παιδιά τους για ύπνο», όπως εύστοχα έχει γραφτεί, το βιβλίο είναι μια όαση χαράς και ένα αρμονικό ταίριασμα εκρηκτικών και τολμηρών χρωμάτων που αποπνέει σεβασμό για την ανάγκη των μικρών παιδιών να έχουν φανταστικούς φίλους και την ώρα του αποχωρισμού να έχουν όσο χρόνο χρειάζονται για να χαρούν μαζί τους.

Το φεγγαράκι κι εγώ (μτφρ. Βίκυ Πορφυρίδου, εκδ. Βακχικόν) της Αντρέα Πέκλαρ. «Ταξιδεύουμε μακριά, κι η βάρκα ήσυχα στα κύματα γλιστρά. Κοίτα, στης θάλασσας την επιφάνεια δυο ταξιδιώτες μοναχοί, ακριβώς όπως εγώ κι εσύ!»

Το βιβλίο είναι ένα ποιητικό αφήγημα με πολύ τρυφερή και πρωτότυπη εικονογράφηση για μικρά παιδιά. Η εικονογράφος και συγγραφέας Αντρέα Πέκλαρ από τη Σλοβενία υπογράφει κείμενο και εικονογράφηση σε αυτό το πολύ προσωπικό βιβλίο της. Ένα μικρό κοριτσάκι έχει φίλο το φεγγαράκι. Παίζουν μαζί, σχεδιάζουν ταξίδια κι όταν το παιδί κοιμάται το φεγγαράκι είναι πάντα εκεί για να το προσέχει. Ό,τι μορφή κι αν παίρνει.. Ένα παραμύθι για μικρά παιδιά για τη φιλία, τη συντροφικότητα, την αφοσίωση και την αγάπη με ένα από τα πιο όμορφα σχεδιασμένα φεγγαράκια. Το βιβλίο έχει τιμηθεί στη Σλοβενία ως το καλύτερο βιβλίο της χρονιάς (2019) ενώ έχει παρουσιαστεί στη Διεθνή Έκθεση της Μπολόνια.  

Με αφορμή ένα αληθινό περιστατικό, την ιστορία του Μπαζού, ενός χιμπατζή που ζούσε σε καθεστώς ανελευθερίας στο Αττικό Ζωολογικό Πάρκο στα Σπάτα, και το θλιβερό τέλος που είχε, η Κατρίνα Τσάνταλη έγραψε το Φανταζού (εκδ. Διόπτρα), ένα τρυφερό και ταυτόχρονα επαναστατικό παραμύθι για πολύ μικρά παιδιά.

Η φιλοζωϊκή, ακτιβιστική και αισιόδοξη εικονογραφημένη ιστορία για μικρά παιδιά της Κατρίνας Τσάνταλη λειτουργεί υπόγεια και βαθιά: η αγάπη για τα ζώα, καθώς τα παιδιά μεγαλώνουν, γίνεται ηθική στάση και τρόπος ζωής. Στο τέλος του βιβλίου γονείς, παιδιά αλλά και οι δάσκαλοί τους θα βρουν μια σελίδα με εναλλακτικές δραστηριότητες για να έρθουν τα παιδιά κοντά στα ζώα απορρίπτοντας λογικές που τα θέλουν εκθέματα για διασκέδαση των ανθρώπων, αδιαφορώντας για τις ιδιαίτερες ανάγκες τους. Την ιστορία Φανταζού εικονογράφησε με τις κατάλληλες δόσεις νοσταλγίας, αισιοδοξίας και θεατρικότητας η Little Miss Grumpy.

Το σπιρτόκουτο (εικονογράφηση Γιώτα Κοκκόση, εκδ. Καστανιώτη) της Δέσποινας Λιαράκου. Ένα ταπεινό αντικείμενο, ένα σπιρτόκουτο  κι ένας καλοκαιρινός σύντροφος, ένα τζιτζίκι, κάποιο απομεσήμερο καλοκαιριού, γίνονται τυχαία παιδικό παιχνίδι. «Ανοιχτό, τραγουδάει. Τη γειτονιά ξυπνάει. Κλειστό, σταματάει. Φως, τραγουδάει...»

Μια ιδέα παλιά που μυρίζει ανεμελιά, ραστώνη και προσμονή για αυτό που θα έρθει όταν περάσει αυτή η μεταιχμιακή ώρα ή και περίοδος της ζωής των παιδιών. Το κοριτσάκι της ιστορίας, η Σοφία, κλείνει στο δικό της σπιρτόκουτο τα πιο απίθανα πράγματα, αυτά που της αρέσουν πολύ κι άλλα που μπορεί να μην της αρέσουν ιδιαίτερα. Όταν όμως το σπιρτόκουτό της γεμίσει και δεν ανοίγει πια, δεν ξέρει τι να κάνει. Τα μικρά παιδιά θα διαβάσουν μια πολύ καλογραμμένη ιστορία με πολύ όμορφες επιλογές λέξεων για όλα αυτά που κρύβουμε μέσα μας και νιώθουμε καλύτερα όταν τα εκφράζουμε. 

Ο φοβητσιάρης γίγαντας (εικόνες Κατερίνα Βερούτσου, εκδ. Μεταίχμιο) του Δημήτρη Μπογδάνου. «Ο γίγαντας ήταν ψηλός ίσαμε τα δέντρα, χοντρός όσο ένα μεγάλο πλατάνι... ή τέσσερα μικρά, και πολύ πολύ δυνατός. Κάποιοι τον είχαν δει να παλεύει με τρεις αρκούδες μαζί, άλλοι να κυνηγάει μια αγέλη λύκους και κάποιοι τον είχαν δει να σπρώχνει με την πλάτη ένα μεγάλο δέντρο και να το ξεριζώνει. Μερικοί μάλιστα πίστευαν ότι, αν ο γίγαντας ήθελε, θα μπορούσε να σπρώξει και το βουνό!» 

Αυτός είναι ο γίγαντας που τον φώναζαν Αγρίλα, Φοβερίλα, Τσαντίλα και που τρόμαζε όλο το Φοβητσοχώρι. Στη σκέψη του και μόνο, άνθρωποι όπως η κυρά-Βιασύνη, ο Αλληθωρομάτης, ο Ποντικόκαρδος και άλλοι, έτρεμαν από το φόβο τους. Ένας όμως, που στ' αλήθεια έτρεμε, ο Τρεμοπόδης, πήγε μόνος του στο δάσος να τον βρει. Και ποιος να το φανταζόταν; Ο γίγαντας φοβόταν τους ανθρώπους πιο πολύ από ό,τι τον φοβόντουσαν εκείνοι. Ένα καλογραμμένο παραμύθι με γλωσσικά παιχνίδια, με αγωνία, με ανατροπές και με έναν γίγαντα με καλή καρδιά.

Ο Γαλήνιος και ο Κου (μτφρ. Αναστασία Μακρή, εκδ. Άγκυρα). Το εικονογραφημένο παραμύθι του Αμερικανού συγγραφέα και εικονογράφου Jon Muth ξεχειλίζει από ηρεμία, σταθερότητα και ευγένεια. Το δυνατό, τρυφερό και υπομονετικό πάντα δίνει μαθήματα στον μικρό Κου που προσέρχεται στη ζωή με διάθεση να τα κάνει όλα καλύτερα αλλά δεν ξέρει πάντοτε το πώς. 

Το σχήμα είναι απλό αλλά πολύ επιτυχημένο. Μια σχέση που βασίζεται στον σεβασμό και χτίζεται στη βάση της καλοσύνης και της κατανόησης ότι το κάθε παιδί ανακαλύπτει τον εαυτό του και την πορεία που θέλει να διαγράψει στη ζωή μέσα από μικρές πράξεις γεναιοδωρίας. Ένα χαμηλόφωνο παραμύθι για τα λάθη που διορθώνονται με οδηγό την καλοσύνη προς τους άλλους. 

Σούπερ Νικόλας (εκδ. Καλέντη) της Ρένιας Μεταλληνού.

Ο κόσμος μας είναι γεμάτος από σούπερ ήρωες όπως ο Νικόλας, ένα παιδί διαφορετικό μα και ίδιο με τα άλλα. Είναι μικροί και μεγάλοι, αγόρια και κορίτσια, που έχουν μοναδικές δεξιότητες και ανάγκες. Είναι δίπλα μας. Καμιά φορά, όμως, χρειάζονται κι αυτοί μια μικρή βοήθεια, ίσως από έναν άλλο σούπερ ήρωα, ίσως από ένα παιδί. 

Στο Πονδικοδάσος (μτφρ. Λύντη Γαλάτη, εκδ. Διόπτρα) της  Άλις Μέλβιν. Το βιβλίο ξεκινά με έναν χάρτη. Το Ποντικοδάσος απλώνεται μπροστά στα μάτια των παιδιών που θα αρχίσουν να περιηγούνται σε αυτό καθώς σηκώνοντας παραθυράκι ή κρυφοκοιτάζοντας μέσα από ανοίγματα θα δουν πώς ζουν τα ζώα και πώς κυλά ένας ολόκληρος χρόνος με όλες τις εναλλαγές της φύσης.  

Ένα ποντικάκι και οι φίλοι του συνοδεύουν τους μικρούς αναγνώστες σε αυτή τη βόλτα. Μεγάλο πλεονέκτημα του βιβλίου η εικονογράφησή που με τα πολλά κοπτικά, κρυμμένες εικόνες, ψάξε-βρες φυτά και ζώα του δάσους και αναδιπλούμενες σελίδες, που δίνουν στα παιδιά την αίσθηση ότι βρίσκονται μέσα στο υπέροχο δάσος. Στο τέλος, το νοητό ταξίδι στη φύση αποκωδικοποιείται με πολύ προσεγμένες πληροφορίες για τους δώδεκα μήνες του χρόνου αλλά και τα ζώα του δάσους που συναντούμε στις σελίδες του βιβλίου. 

Ο κύριος Λεμπλούμ είναι ο δάσκαλος του Αριόλ. Και ποιος είναι ο Αριόλ; Τα κόμικ για μικρά παιδιά με ήρωα τον μικρούλη, γαλάζιο γαϊδαράκο Αριόλ των Εμανουέλ Γκιμπέρ και Μαρκ Μπουταβάν πρωτοεμφανίστηκε το 1999 μέσα από τις σελίδες του γαλλικού περιοδικού για μικρά παιδιά «J'aime lire», «Αγαπώ το διάβασμα». Το περιοδικό που δημιουργεί αναγνώστες αντιμετωπίζοντας την ανάγνωση ως παιχνίδι, βρίσκεται σε όλες τις σχολικές βιβλιοθήκες νηπιαγωγείων και δημοτικών σχολείων. 

Τα παιδιά από 5 ετών θα αγαπήσουν τον μικρό Αριόλ που αντιμετωπίζει όλα τα μεγάλα ζητήματα της παιδικής ηλικίας (τη φιλία, τις πλάκες, τις σχέσεις με τους άλλους, την αποδοχή των κανόνων, το δίκιο και το άδικο κ.ο.κ) και θα αναγνωρίσουν με ανακουφιστική χαρά στον χάρτινο χαρακτήρα τον ίδιο τους τον εαυτό. Στο επεισόδιο Σκύλος που γαβγίζει δε δαγκώνει (μτφρ. Φίλιππος Μανδηλαράς, Μυρτώ Ράις, εκδ. Κόκκινο), ο δάσκαλος έχει πρωτότυπες κι ευφάνταστες μεθόδους αλλά ποτέ δεν δαγκώνει. 

Η δύναμη του Όχι (μτφρ. Εύη Γεροκώστα, εκδ. Μίνωας). Η διάσημη Γαλλίδα παιδίατρος Δρ Κατρίν Ντολτό, κόρη της πολύ επιδραστικής ψυχαναλύτριας και παιδιάτρου Φρανσουάζ Ντολτό που άφησε μεγάλο έργο, μοιράζεται την πολύτιμη γνώση της για την παιδική ηλικία εκφράζοντας με τον καλύτερο και πλέον άμεσο τρόπο όλα όσα απασχολούν τα παιδιά.

Το θέμα των ορίων και το πώς τα διδάσκουμε στα παιδιά χωρίς να τα τρομάζουμε απασχολεί κάθε γονιό. Όπως συνηθίζει να λέει η Κατρίν Ντολτό όμως, «όσο περισσότερα καταλαβαίνουμε τόσο καλύτερα μεγαλώνουμε». Για να μάθουμε να λέμε «ναι», πρέπει να μάθουμε να λέμε και «όχι». Ένα πολύ χρήσιμο βιβλίο για τα παιδιά αυτής της ηλικίας που με παιγνιώδη τρόπο αναγνωρίζουν τα συναισθήματά τους και μαθαίνουν να θέτουν τα ίδια τα όριά τους. 

Στο δάσος - Ψάξε να βρεις 100 ζώα (μτφρ. Πετρούλα Γαβριηλίδου, εκδ. Κλειδάριθμος). Ο Γάλλος εικονογράφος Φιλίπ Ζαλμπέρ έχει ζωγραφίσει το δάσος και τα πλάσματά του χρησιμοποιώντας μόνο το πενάκι του και φτιάχοντας έτσι ένα ιδιαίτερα εντυπωτικό σύμπαν. Σε αυτό ξεχωρίζει ο βασιλιάς ελάφι. Ένα αρχοντικό, κυρίαρχο ζώο, ενώ σε κάθε δισέλιδο ένας άλλος κάτοικος του δάσους εμφανίζεται από τη γωνιά του και αναδεικνύεται με πορτοκαλί χρώμα.

Σε όλο το βιβλίο δυο σκίουροι που έχουν χάσει το σκιουράκι τους, το αναζητούν. Τα παιδιά ψάχνουν μαζί τους στα μονοπάτια του δάσους για να το βρουν, εξασκούμενα στην ιδέα εντοπισμού αυτού που δεν ταιριάζει στο κάθε περιβάλλον. Εικαστική απόλαυση και ταυτόχρονα εξάσκηση των παιδιών να τοποθετούνται στο χώρο και να διακρίνουν τις λεπτές διαφορές. Κυκλοφορεί επίσης, με την ίδια αισθητική και καλλιτεχνική αρτιότητα, και το Στη θάλασσα (μτφρ. Πετρούλα Γαβριηλίδου, εκδ. Κλειδάριθμός).    

Ο μικρός αρκούδος και η φίλη του (εικονογράφηση Μορίς Σέντακ, μτφρ. Γιάννης Παλαβός, εκδ. Παπαδόπουλος) της Else Holmelund Minarik. «Άκουσε τον ψίθυρο του ανέμου. Κι ένιωσε τον άνεμο στη γούνα του, στα μάτια του και στο μικρό, μαύρο μουσούδι του. Έκλεισε τα μάτια κι άφησε τον άνεμο να τον χαϊδέψει». 

Η Αμερικανίδα γεννημένη στη Δανία Έλσε Χόλμελουντ Μίναρικ (1920-2012) έγραψε πάνω από 40 βιβλία για παιδιά στη μακρά καριέρα της. Στη σειρά «Ο μικρός αρκούδος», που ξεκίνησε το 1957, συνεργάστηκε για την εικονογράφηση σχεδόν σε όλα τα βιβλία με τον Μορίς Σέντακ που κατά πολλούς θεωρείται ο δημιουργός του πιο επιτυχημένου παιδικού βιβλίου του 20ου αιώνα, με τίτλο Η χώρα των τεράτων (μτφρ. Γιάννης Παλαβός, εκδ. Παπαδόπουλος). Σε αυτή τη δεύτερη ιστορία της σειράς με τις περιπέτειες του αρκούδου, ο τρυφερός μικρός συναντά ένα κοριτσάκι που το λένε Έμιλι και γίνονται φίλοι. Όμως, στο τέλος του καλοκαιριού το κοριτσάκι πρέπει να φύγει. Ο μικρός αρκούδος στενοχωριέται πολύ, αλλά βρίσκει τρόπο να κρατήσει τη φιλία του με την Έμιλι, παρά την απόσταση που τους χωρίζει. 

Σχεδιαστικά ο Σέντακ έχει φτιάξει μια αρχετυπική ατμόσφαιρα παιδικής ευτυχίας και γαλήνης, ενώ το κείμενο είναι διαυγές, οικονομημένο και στακάτο ώστε τα παιδιά να παρακολουθούν την αφήγηση και φράση τη φράση να έχουν το χρόνο να αφουγκρααστούν τα συναισθήματα του μικρού αρκούδου, των φίλων του αλλά και τα δικά τους. Ένας παλιός κόσμος αναδύεται από το παραμύθι με ήρωα τον μικρό αρκούδο που όμως σε κάθε του πτυχή είναι ο κόσμος που αξίζει σε κάθε παιδί να έχει τη θέση του. 

Ένα αριστούργημα της λογοτεχνίας για παιδιά, Οι τρεις ληστές (μτφρ. Γιάννης Καλλιφατιδης, εκδ. Άγρα) του Τόμι Ούνγκερερ έχει την αφετηρία του στις αρχές της δεκαετίας του '60. 

Είναι η ιστορία τριών αδίστακτων και μοχθηρών ληστών με μαύρες κάπες και ψηλά καπέλα που μια νύχτα ληστεύουν μια άμαξα με μοναδική επιβάτη ένα ορφανό κοριτσάκι. Η τύχη της μικρής, που προοριζόταν να ζήσει με κάποιους άσπλαχνους συγγενείς, αλλάζει και μαζί και η δική τους. Η ζωή τους αποκτά νόημα και αποφασίζουν με τα κλεμμένα πλούτη τους να αγοράσουν ένα κάστρο για το κοριτσάκι και άλλα εγκαταλελειμμένα παιδιά. Τελικά, χτίζουν μια ολόκληρη πολιτεία για τα ορφανά παιδιά όλου του κόσμου και ανταμείβονται με την αγάπη και την ευγνωμοσύνη των παιδιών. Ο Αλσατός Ούνγκερερ είναι από πιο επιδραστικούς εικονογράφους και συγγραφείς βιβλίων για παιδιά, που στη δεκαετία του '60 και του '70 έφερε επανάσταση στην παιδική λογοτεχνία, και τα βιβλία του μεταφράστηκανσε όλο τον κόσμο. Έχει επηρεάσει γενιές ολόκληρες συγγραφέων και εικονογράφων του παιδικού βιβλίου. Το 2007 Οι Τρεις Ληστές έγιναν ταινία κινουμένων σχεδίων, η οποία προβάλλεται με τεράστια επιτυχία στις κινηματογραφικές αίθουσες της Ευρώπης.

Ένα άλλο αριστούργημα της λογοτεχνίας για παιδιά είναι Το δέντρο που έδινε του Σελ Σίλβερσταϊν (μτφρ. Άγγελος Αγγελίδης, Μαρία Αγγελίδη, εκδ. Διόπρτα). «Ήταν μια φορά μια Μηλιά, που αγαπούσε ένα παιδάκι πολύ».  

Είναι μια ιστορία γραμμική: ξεκινά στην εποχή της αθωότητας και καταλήγει στην εποχή της φθοράς και της ματαίωσης, περνώντας από όλα τα στάδια της ζωής. Το κάθε παιδί - αναγνώστης θα παρακολουθήσει τη διαδρομή του αγοριού ως μια υπενθύμιση για την ανεξάντλητη δοτικότητα της φύσης και των ανθρώπων που αγαπούν απροϋπόθετα. Ο Σίλβερσταϊν ήταν ένας ποιητής που αποτύπωσε μεγάλα συναισθήματα και βαθιές σκέψεις με τον πιο λιτό τρόπο. Το βιβλίο πρέπει να διαβάζεται ως ένα ποιητικό έργο που αποτυπώθηκε τόσο με τον περιεκτικό λόγο όσο και με σχεδιαστικά, με ένα σκίτσο χωρίς χρώμα, λιτό και ταυτόχρονα γεμάτο κίνηση, όπου η λυγερή μηλιά με το πλούσιο φύλλωμα αποτυπώνεται αιθέρια, αγέρωχη, καρπερή και τολμηρή – ακόμα κι όταν έχει επιτρέψει στο αγόρι (παιδί, ενήλικα, ηλικιωμένο) να την πελεκήσει απομένοντας ένα κούτσουρο. Το βιβλίο κυκλοφόρησε το 1964 και συμπληρώνει σύντομα 60 χρόνια αδιάκοπης εκδοτικής παρουσίας και εκατομμυρίων πωλήσεων σε όλο τον κόσμο. 

Ακόμη ένα βιβλίο του Σελ Σίλβερσταϊν που κυκλοφόρησε το 2023 είναι το ευφάνταστο Ποιος θέλει έναν φτηνό ρινόκερο (μτφρ. Άγγελος Αγγελίδης, Μαρία Αγγελίδου, εκδ. Διόπτρα). Ένα αλληγορικό παραμύθι με ξεκαρδιστική εικονογράφηση, στακάτο ρυθμό και εξαιρετική μετάφραση. 

Πουλάω φτηνό ρινόκερο.
Ποιος θέλει να τον πάρει;
Έχει μακριά κι ωραία αφτιά,
πόδια σκληρά μα γεμάτα χάρη.
Είναι γλυκούλης, φρόνιμος,
πεθαίνει για αγκαλίτσες.
Ζημιές ποτέ, μόνο χαρές.
Και κάνει και δουλίτσες.
Ας πούμε...

Προτείνεται με κλειστά τα μάτια, αλλά αν μετά τα παιδιά ζητούν ρινόκερο για κατοικίδιο, η στήλη δεν φέρει ευθύνη!

Δύο μικροί ιππότες (εικονογράφηση Άλις Λίμα ντε Φαρία, μτφρ. Κρυστάλλη Φλυνιαδάκη, εκδ. Πουά) του Νορβηγού Μπιόρν Ρόρβικ. Η πριγκίπισσα εξαφανίστηκε, ίσως την απήγαγε ο δράκος και ο Τριαντάφυλλος και ο Μπουμ αναλαμβάνουν να την φέρουν πίσω. Οι δύο μικροί ιππότες όμως βρίσκουν κάπως τρομακτικό να είναι ιππότες. Η πριγκίπισσα πάντα δημιουργεί προβλήματα και ο δράκος δεν είναι δα και κανένα λούτρινο παιχνίδι. Τη στιγμή που σκέφτονται να εγκαταλείψουν την προσπάθεια, ο Μπουμ λαμβάνει στο κινητό του μήνυμα από τον βασιλιά με το εικονίδιο του μπουντρουμιού. Δεν έχουν επιλογή: Πρέπει να τα καταφέρουν και να φέρουν εις πέρας τη διάσωση. Στο τέλος θα γίνουν οι αγαπημένοι ιππότες της πριγκίπισσας που κι εκείνη θέλει να σπάσει ένα καλούπι και να ζήσει ελεύθερη. 

Ένα συγκινητικό βιβλίο για το θάρρος και τις μικρές και μεγάλες ηρωικές πράξεις, τα στερεότυπα που δεν πρέπει να βρίσκουν θέση στον κόσμο των σημερινών παιδιών και τα ίδια πρέπει να μάθουν να μην επιτρέπουν να εμφανιστούν στην πορεία της ζωής τους. Για παράδειγμα, μια μικρή πράξη ηρωισμού είναι το να φοράς τα ρούχα που σου αρέσουν και το να μπορείς να λες ότι δεν σε ενδιαφέρουν και τόσο οι πριγκίπισσες ή τα κορίτσια γενικά. Μια εξαιρετική επιλογή για την ιδέα, το χιούμορ στην ανάπτυξή της, τη γλωσσική φροντίδα από τη μεταφράστρια και την εικονογραφική τόλμη και θεατρικότητα που του προσδίδει με τις επιλογές της η (και) σκηνογράφος Άλις Λίμα ντε Φαρία. 

Φθινόπωρο - Η καταιγίδα (μτφρ. Δήμητρα Λυμπεροπούλου, εκδ. Φουρφούρι) του Σαμ Άσερ.  Ο Άγγλος εικονογράφος Σαμ Άσερ δουλεύει με ακουαρέλλες που του επιτρέπουν να πετυχαίνει πολλές και όμορφες αποχρώσεις και να δημιουργεί μια τρυφερή ατμόσφαιρα.

Σε αυτή την ιστορία, έξω ο άνεμος φυσάει δυνατά και όλα δείχνουν ότι έρχεται καταιγίδα. Ένα αγόρι πείθει τον παππού του να βγουν έξω, όμως αυτός έχει μια καλύτερη ιδέα: Να πετάξουν ψηλά με τον χαρταετό. Ο αετός δεν υπάρχει πουθενά μέσα στο σπίτι, όμως η αναζήτηση τους γεμίζει χρωματιστές αναμνήσεις. Κι όταν τελικά βρεθεί, θα αρχίσει μια νέα περιπέτεια ψηλά στον ουρανό, ανάμεσα στην καταιγίδα. Ένα τρυφερό βιβλίο, με χειροποίητη εικονογράφηση, που αποτυπώνει την εποχή του φθινοπώρου με έναν αναπάντεχο και γεμάτο φαντασία τρόπο και ταυτόχρονα φωτίζει την τρυφερή σχέση παππού και εγγονού.

Ιστορίες εικονογραφημένες και βιβλία γνώσεων για παιδιά από 6 έως 9 ετών

Το κοριτσάκι της ιστορίας που έγραψε και εικονογράφησε η Έφη Λαδά ανακαλύπτει σιγά σιγά μόνο του ποια είναι και τι θέλει να κάνει. Οταν μεγαλώσω θα σας πω (εκδ. Ψυχογιός) είναι η φράση που απευθύνει ή καλύτερα εκπέμπει το παιδί στους μεγάλους, μια φράση που κάθε παιδί έχει στο νου αλλά που δεν είναι πάντα σε θέση να την προφέρει. 

Οι μεγάλοι πάλι, σκέφτονται, ανακαλύπτουν κλίσεις, αποφασίζουν και προφέρουν φράσεις για το τι θέλουν εκείνοι να γίνουν τα παιδιά όταν μεγαλώσουν, φορτώνοντάς τα πολύ συχνά με ταμπέλες. Η μικρή της ιστορίας, ό,τι κι αν λέγεται γύρω της, δεν έχει καμιά αγωνία για το μέλλον της, όπως κάθε παιδί θα έπρεπε να αισθάνεται. Μια εικονογραφημένη ιστορία για τη σημασία να ζει κανείς τη στιγμή και τη σημασία τα παιδιά να παραμένουν παιδιά και να κατακτούν την αυτονομία τους σταδιακά. 

Σημάδια (εκδ. Μεταίχμιο). Η Εύη Γεροκώστα, συγγραφέας, μεταφράστρια και αφηγήτρια παραμυθιών, έγραψε ένα τρυφερό, προσωπικό κι εξομολογητικό κείμενο για τα σημάδια που χαράσσονται πάνω μας σε όλο τον κύκλο της ζωής και μας ακολουθούν από μωρά. Τα ορατά, τα αόρατα, τα παροδικά, τα έντονα που μας χαρακτηρίζουν ή και μας προσδιορίζουν. Τα σημάδια τα βλέπει ως τους προστάτες και φύλακες των αναμνήσεων και σαν τα φυλαχτά του καθενός που καθώς μεγαλώνει δίνουν ελπίδα και δύναμη στη ζωή.

Η Ντανιέλα Σταματιάδη συνομίλησε με το λιτό κείμενο και έφτιαξε ένα κορίτσι που μεγαλώνει όμορφα, συμφιλιωμένο με τα δικά του σημάδια. 

 Ο πόλεμος (εικονογράφηση Αντρέ Λετρία, μτφρ. Ελένη Βλάχου, Κλεοπάτρα Ελαιοτριβιάρη, εκδ. Πουά) του Ζούζε Ζόρζε Λετρία. «Δεν έχει χέρια ούτε πόδια ούτε φτερά. Δεν έχει πατέρα ούτε μάνα, δεν έχει σπίτι ούτε στοργή. Είναι θλιμμένος πολύ, και άσχημος και γέρος. Και κάθε τόσο χάνει τα μυαλά του… Δεν ξέρει να λέει ιστορίες και δεν αποστήθισε ποτέ του, κανένα ποίημα. Μπορεί όμως να δημιουργήσει κρατήρες τεράστιους, μεγαλύτερους από εκείνους στην επιφάνεια της Σελήνης».

Ο βραβευμένος Πορτογάλος συγγραφέας, ποιητής, θεατρικός συγγραφέας και δημοσιογράφος έχει δει τη δουλειά του να εκδίδεται σε πολλές χώρες του κόσμου και να αναγνωρίζεται για τα ποιητικά κείμενά του και τις πολύ ιδιαίτερες χρωματικές αντιθέσεις και τις εντυπωτικές φιγούρες της εικονογράφησης που υπογράφει ο γιος του. Με το βιβλίο του Ο πόλεμος παραδίδει στα παιδιά ένα ποίημα.

Σε έναν κόσμο γεμάτο παγίδες, o έμπειρος δημιουργός μας υπενθυμίζει ότι  ο πόλεμος έρχεται πάντα αθόρυβος και καμουφλαρισμένος. Για πρώτη φορά μετά από τη διεθνή επιτυχία του Αν ήμουν βιβλίο, ο συγγραφέας συνεργάζεται και πάλι με τον εικονογράφο και γιο του, Αντρέ Λετρία, σε αυτό το πολυβραβευμένο και τόσο ξεχωριστό βιβλίο. Ιδιαίτερη, συχνά σουρεαλιστική εικονογράφηση και λιτός λόγος, σε ένα βιβλίο που ευαισθητοποιεί τα παιδιά. 

Ο πόλεμος που άλλαξε το Ρόντο (μτφρ. από τα ουκρανικά Νίκος Μεταξάς, εκδ. Αίολος) των Ουκρανών δημιουργών Ρομάνα Ρομανίσιν και Αντρίι Λέσιβ. Η ζωή κυλά ειρηνικά στην ειδυλλιακή πόλη Ρόντο όπου ακόμα και τα λουλούδια τραγουδούν. Ο Ντάνκο, η Ζίρκα και ο Φάμπιαν, τρεις φίλοι που ζουν στην πόλη είναι ρομαντικοί, ονειροπόλοι αλλά και εύθραυστοι. Όλα είναι υπέροχα μέχρι τη μέρα που ξεσπά ο πόλεμος.

Οι κάτοικοι της ειρηνικής πολιτείας δεν ξέρουν τι να κάνουν. Δεν έχουν γνωρίσει ποτέ πριν τον πόλεμο. Του μιλούν, προσπαθούν να τον λογικέψουν αλλά το σκοτάδι και η καταστροφική του μανία είναι ασταμάτητα. Με τη δύναμη των αθώων ψυχών τους, τους δεσμούς αγάπης που τους ενώνουν και το τραγούδι τους που κάνει τα λουλούδια να ανθίζουν, οι τρεις φίλοι και μαζί οι υπόλοιποι κάτοικοι του Ρόντο θα παλέψουν για την ειρήνη. Το πολυβραβευμένο και τόσο ξεχωριστό αυτό βιβλίο, με την ιδιαίτερη, συχνά σουρεαλιστική εικονογράφηση και τον λιτό λόγο του, αποκαλύπτει στα παιδιά τις πολυάριθμες πλευρές του πολέμου. Μια ιστορία που αποτυπώνει τη δύναμη του ανθρώπου να οργανώνεται, να αντλεί δύναμη από τη συντροφικότητα και να παλεύει για να νικήσει το καλό και η ομορφιά όσο διαρκεί η καταιγίδα της καταστροφής που φέρνει ο πόλεμος. 

Κανονικά (εικονογράφηση Ντανιέλα Σταματιάδη, εκδ. Καστανιώτη της Μαρίας Λυκάρτση. Για το ξανθομάλλικο αγόρι της ιστορίας ο χρόνος έχει σταματήσει καθώς μας αφηγείται σε voix off πώς θα ήταν η ζωή του, αν όλα είχαν εξελιχθεί κανονικά. Τα καθημερινά τελετουργικά, που συνήθως υποτιμούμε όταν δεν αισθανόμαστε καμιά απειλή, είναι δοσμένα ζωντανά, χρωματιστά, γεμάτα αγαπημένα πρόσωπα και καθησυχαστικές συνήθειες και ασχολίες, ενώ από τις σχισμές που συνεχώς πληθαίνουν εισβάλει το σκοτεινό, τρομακτικό και αβέβαιο τώρα. Το προτελευταίο δισέλιδο του βιβλίου είναι καθηλωτικό: ο πόλεμος είναι εδώ, είναι η πραγματικότητα που μαίνεται και έχει ανατρέψει την κανονική ροή των πραγμάτων. 

Η Μαρία Λυκάρτση, με την εικονογραφημένη ιστορία της, το παραμύθι Κανονικά, συνέθεσε ένα ευσύνοπτο εικονοποιημένο ποίημα, μια ωδή στα παιδιά που αποκόπηκαν βίαια από τις ζωές τους. Το βιβλίο είναι ένα εξαιρετικό παράδειγμα για το πώς μια απλή, αλλά στέρεη ιδέα μπορεί να απογειωθεί, αν στην εκτέλεση συναντηθούν ο σεβασμός, θεματολογικά και γλωσσικά, για το κοινό στο οποίο προορίζεται με μια εμπνευσμένη καλλιτεχνική προσέγγιση. Στέρεη ιδέα, γλωσσική φροντίδα χωρίς εκβίαση του συναισθήματος και καλλιτεχνική απογείωση με άριστη τυποτεχνική φροντίδα.   

Η βασίλισσα του χιονιού (εικονογράφηση Αλιόσα Γκουβερνέρ, μτφρ. Εύη Γεροκώστα, εκδ. Κόκκινη Κλωστή Δεμένη) του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν. Πρόκειται για το κλασικό παραμύθι που ο Άντερσεν έγραψε μέσα σε λιγότερες από 10 ημέρες. Μια ιστορία με πολλές και διαφορετικές ερμηνείες, ένα κείμενο που ζωντανεύει ξανά χάρη στην εικονογράφηση του Αλιόσα Γκουβερνέρ που παρασύρει μικρούς και μεγάλους.  

Κάποτε ο Διάβολος έφτιαξε έναν τρομερό καθρέφτη. Όποιος τον κοιτούσε έβγαζε προς τα έξω τον χειρότερο εαυτό του. Μια μέρα, οι μικροί διάβολοι πήραν τον καθρέφτη και ταξίδεψαν μακριά. Η ιστορία λέει ότι αποφάσισαν να φτάσουν μέχρι τον ουρανό για να κοροϊδέψουν τους αγγέλους και τον Θεό. Καθώς ανέβαιναν όλο και πιο ψηλά ο καθρέφτης άρχισε να τρέμει ώσπου, ξαφνικά, έφυγε από τα χέρια τους, έπεσε στη γη και έγινε θρύψαλα. Από εκείνη τη μέρα άρχισε να κάνει ακόμα μεγαλύτερο κακό στον κόσμο. Ένα από τα μικροσκοπικά γυαλάκια του καρφώθηκε στην καρδιά του μικρού Κάυ που, χωρίς να το καταλάβει, έγινε αιχμάλωτος της Βασίλισσας του Χιονιού. Όμως η Γκέρντα, η καλύτερη φίλη του, δεν τον εγκατέλειψε. Αποφάσισε να ταξιδέψει κι εκείνη για να τον βρει και να τον φέρει πίσω στην πόλη, στα τραγούδια και τα παιχνίδια τους.

To νησί του Ίσην (εικονογράφηση Ρένια Μεταλληνού, εκδ. Μάρτης) της Αλίκης Γιαννάκη και του Ματθαίου Αμανατιάδη. 

Στο νησί του Ίσην η ζωή κυλάει διαφορετικά από τον υπόλοιπο κόσμο. Τα τζιτζίκια κάνουν ησυχία, τα αηδόνια τραγουδούν φάλτσα και οι σκαντζόχοιροι είναι απαλοί σαν μετάξι. Το συγγραφικό δίδυμο βλέπει τον κόσμο ανάποδα. Με κέφι και ανανεωτική ματιά, ορίζουν έναν νέο κόσμο με τα πλάσματα που τον κατοικούν. Έτσι, το Νησί γίνεται Ίσην και τα παιδιά έχουν την ευκαιρία να τα δουν όλα αλλιώς. Ένας κόσμος ασυνήθιστος ξεπροβάλλει από τις περιγραφές των πλασμάτων που παρουσιάζονται στις σελίδες του. Η Ρένια Μεταλληνού είναι βέβαιο ότι έχει επισκεφθεί αυτό το ανάποδο νησί, έχει δει τα πλάσματά του και τα μεταφέρει στα παιδιά μέσα από εμπνευσμένα και γεμάτα ζωντάνια πορτρέτα. Εκτός από ένα κάλεσμα στον απέραντο κι ανεξερεύνητο κόσμο της φαντασίας, το βιβλίο είναι και μια υπενθύμιση για τα παιδιά ότι τίποτε δεν είναι μόνο όπως φαίνεται, ότι οι οπτικές γωνίες αλλάζουν, ότι μπορούν κι εκείνα να ρίξουν το δικό τους βλέμμα γύρω τους και να επανεφεύρουν τον κόσμο τους. 

Ο δράκος που έπλεκε λέξεις (εικονογράφηση Ρένια Μεταλληνού, εκδ. Καλέντη) της Μαριάννας Κουμαριανού. 

Ένα από τα παραμύθια που ξεχώρισαν την προηγούμενη χρονιά. Η ιδέα ενός δράκου που έστελνε στους ανθρώπους λέξεις δροσερές, που τους ξεδιψούσαν, αλλά και λέξεις ευγνωμοσύνης, που τους γέμιζαν αγάπη, λειτουργεί πολύ όμορφα και γεφυρώνει ένα αγαπημένο θέμα για τα παιδιά, που είναι οι δράκοι, με στοιχεία της λαϊκής παράδοσης. Το παραμύθι κυλά ήρεμα και χαμηλόφωνα, όπως ο ποταμός που περιγράφει. Ένας τόπος συνάντησης ανθρώπων από την ανατολή και τη δύση που φθάνουν εκεί για να τον δουν και να ακούσουν την ιστορία του. Κοπέλες, γιαγιάδες, μαμάδες πήγαιναν κοντά στον ποταμό και άκουγαν τον ψίθυρο του δράκου. Όμως, αυτό τον δράκο ο βασιλιάς τον φοβόταν. Και τον νίκησε. Ένα παραμύθι για τη δύναμη της αγάπης που όλα τα νικά. Ένας πλούσιος κόσμος, αφηγηματικά και εικαστικά, που συνδέει τα παιδιά με τις ρίζες και τις παραδόσεις.  

Μα πού πήγαν όλοι; (εικονογράφηση Βασίλης Κουτσογιάννης, εκδ. Μεταίχμιο) της Σοφίας Δάρτζαλη. Το βιβλίο όμως δεν είναι απλώς μια εισαγωγή στην ιστορία της τέχνης για παιδιά. Είναι η ιστορία του Πέδρο από την Ισπανία, ενός αγοριού που ζει για πάντα με μία χήνα μέσα σε έναν πίνακα, όπως τον αποτύπωσε ο Ισπανός ζωγράφος του. Ποιο είναι αυτό το αγόρι; Όπως κάθε έργο τέχνης, ο Πέδρο υπάρχει μέσα από τα βλέμματα των επισκεπτών του μουσείου. Η σχέση επισκέπτη-εκθέματος είναι ένα σχόλιο πάνω στο χρόνο που κυλά και την τέχνη που καταφέρνει να τον εγκλωβίζει και να τον σταματά. Μια σκέψη που διαπερνά όλο το βιβλίο.

Η Σοφία Δάρτζαλη με αγάπη για την τέχνη και πίστη στη σκέψη του Πικάσο ότι η τέχνη είναι ένα ψέμα που μας φέρνει πιο κοντά στην αλήθεια, έγραψε ένα πρωτότυπο, ανοιχτό σε πολλές αναγνώσεις και αισιόδοξο βιβλίο για τα παιδιά. Τις εικόνες του βιβλίου έχει ζωγραφίσει ο εικονογράφος Βασίλης Κουτσογιάννης, που έχει ένα αξιοσημείωτο εικονογραφικό έργο και παρουσιάζει εδώ μια εμπνευσμένη δουλειά. Με αφετηρία έργα τέχνης, δημιουργεί ένα πλούσιο και ευφάνταστο σύμπαν από εικόνες ενώ δίνει στον Πέδρο ζωντάνια και νεύρο. Στο τέλος του βιβλίου, το ευρετήριο έργων αλλά και η ματιά στο εργαστήρι του δημιουργού λειτουργούν ως ακόμη ένα έναυσμα για ανακαλύψεις και περιηγήσεις σε μουσεία και χώρους καλλιτεχνικής δημιουργίας αλλά και για δημιουργία από τα ίδια τα παιδιά.

Ο σκύλος του Διογένη (μτφρ. Χαρά Σκιαδέλλη, εκδ. Φουρφούρι) είναι ένα από τα φιλοσοφικά παραμύθια στη σειρά των Αλίς Μπριέρ Ακέ και Καζούκο Ματ. 

Τι είναι καλύτερο, μια βασιλική ή μια σκυλίσια ζωή; Ο Διογένης, φιλόσοφος της αρχαιότητας, μας δίνει την απάντηση. Η πολυσυζητημένη γαλλική σειρά φιλοσοφίας για παιδιά PHILONIMO μεταφράστηκε στα ελληνικά και ήδη κυκλοφορούν τα έξι πρώτα βιβλία. Σε κάθε βιβλίο ένα ζώο αναπαριστά μια ιδέα, κι αυτή η ιδέα γίνεται η αφετηρία για να προσεγγίσουμε τα πιο σημαντικά ζητήματα της ζωής· από την αλήθεια και την ευτυχία μέχρι τη γνώση και την ελευθερία. Και όλα αυτά μέσα από τη ματιά των μεγαλύτερων φιλοσόφων του κόσμου.

Φυτά (μτφρ. Κατερίνα Δασκαλάκη, εκδ. Καπόν) της Ελέν Ντριβέρ. Από τις ρίζες μέχρι την κορυφή, μια εκπληκτική φυτική απόδραση! Πώς λειτουργεί η φωτοσύνθεση; Ένα διαδίκτυο του δάσους, στ' αλήθεια; Τι είναι η σεμνοτυφία των δέντρων; Μύηση στα μυστήρια της επικονίασης και της αποσύνθεσης. Ξεκινάμε για να συναντήσουμε τα φυτά-πρωτοπόρους ή τα φύκια, να μελετήσουμε την ανατομία ενός λουλουδιού, να δούμε τα σαρκοβόρα φυτά ν' αναπτύσσονται, να δούμε κι εκείνα τα φυτά που τα τρώμε.

Ένα πολύφυλλο βιβλίο-ντοκουμέντο, που ζωντανεύει με εικονογράφηση και αναπτύγματα για να ανακαλύψουμε τον απεριόριστο πλούτο της φύσης.

Η γη κάτω από τα πόδια μου (μτφρ. εκδ. Ψυχογιός) των Σάρλοτ Γκίλεν και Γιούβαλ Ζόμερ. Όταν περπατάς στους δρόμους της πόλης, υπάρχουν πάντα τόσο πολλά να δεις και να ακούσεις. Όμως, σταματάς καμιά φορά για να κοιτάξεις κάτω; Αναρωτήθηκες ποτέ τι συμβαίνει κάτω από τα πόδια σου, βαθιά μέσα στη Γη;

Ταξίδεψε κάτω από τη Γη μέσα από τα στρώματα των πετρωμάτων της, φτάσε μέχρι τον πυρήνα του πλανήτη μας και βγες από την άλλη πλευρά. Υπάρχουν τόσο πολλά απίθανα πράγματα να δεις στη διαδρομή. 

Ταξίδι στον ωκεανό (εικονογράφηση Ιωάννης Σκουλούδης, εκδ. Διόπτρα) από τις Μάνια Ζηρίδη και δόκτωρα Τζωρτζίνα Σπύρη.

O Κλικ είναι ένα ρινοδέλφινο. Η κοινότητά του δεν βρίσκει πια τροφή και ο Κλικ θέλει να βοηθήσει να λυθεί το μυστήριο των εξαφανισμένων ψαριών. Παρόλο που αμφιβάλλει για τις δυνατότητές του, είναι αρκετά γενναίος ώστε να ξεκινήσει ένα μακρύ και γεμάτο προκλήσεις ταξίδι για να ανακαλύψει το χάρισμά του. Στην πορεία του, συναντάει πολλά διαφορετικά θαλάσσια ζώα, τα οποία μοιράζονται μαζί του τη σοφία τους και τον καθοδηγούν. Θα μπορέσει τελικά ο Κλικ να ανακαλύψει το κρυμμένο χάρισμά του και να βρει τα ψάρια; Πώς μπορεί να κάνει τον κόσμο καλύτερο αξιοποιώντας το χάρισμά του; Ένα βιβλίο για παιδιά που αναλαμβάνουν δράση για την κλιματική αλλαγή, αξιοποιώντας τις δικές τους κλίσεις.

Δεινόσαυροι (κείμενο: Λίλι Μάρεϊ, εικονογράφηση: Κρις Γουόρμελ, μτφρ. Βαγγέλης Πρατικάκης, εκδ. Παπαδόπουλος).

Καλωσήρθες στο Moυσείο των Δεινόσαυρων. Aυτό το μουσείο δεν κλείνει ποτέ. Φιλοξενεί μια απίθανη συλλογή μεσοζωικών τεράτων, από τον μίνι Μικροράπτορα μέχρι τον υπερτεράστιο Αργεντινόσαυρο. Πώς, λοιπόν, εξελίχθηκαν οι δεινόσαυροι; Γιατί κάποιοι είχαν φτερά και άλλοι φολίδες; Μπες μέσα και εξερεύνησε το βασίλειο των δεινόσαυρων σε όλο του το μεγαλείο. Σ' αυτό το εκπληκτικό βιβλίο που αποτελεί έναν ύμνο στα πιο υπέροχα δημιουργήματα της φύσης, η Maria Gianferrari και η Felicita Sala μας συγκρίνουν με τα δέντρα, μας δείχνουν την ομορφιά και το μεγαλείο τους και μας επισημαίνουν τους τρόπους με τους οποίους τα δέντρα μπορούν να μας εμπνεύσουν να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι Μια λυρική, και υπέροχα εικονογραφημένη ματιά στο μεγαλείο των δέντρων - και σε όσα εμείς οι άνθρωποι μπορούμε να μάθουμε από αυτά. Μεταφράζεται σε 16 γλώσσες. 

έχω δικαίωμα; έχω δικαίωμα! (εικονογράφηση Στέλλα Στεργίου, εκδ. Μικρή Σελήνη) του Πάνου Χριστοδούλου.

Δυο μόνο λέξεις για ένα ερώτημα που εμπεριέχει στον πυρήνα του μια τόσο μακρά ιστορία διεκδικήσεων, αγώνων και νομοθετικών κατακτήσεων για να αναγνωριστούν τα δικαίωματα των παιδιών που θα χρειάζονταν τόμοι για να την αφηγηθεί κανείς. Η σύντομη αλλά εξαιρετικά περιεκτική απάντηση δίνεται ήδη από τον τίτλο του βιβλίου εμφατικά και αδιαπραγμάτευτα: «έχω δικαίωμα!». Η πολύχρωμη και δυναμική εικονογράφηση της Στέλλας Στεργίου δίνει στο βιβλίο μεγάλη ζωντάνια και ένα πανυγυρικό και αισιόδοξο τόνο διατηρώντας το ενδιαφέρον του μικρού αναγνώστη. Ο Πάνος Χριστοδούλου, με μεγάλη εμπειρία στο θέμα των δικαιωμάτων των παιδιών ως Διευθυντής του Δικτύου για τα Δικαιώματα του Παιδιού, κατέστρωσε έναν εικονογραφημένο -και εξαιρετικά στημένο σε επίπεδο τυπογραφίας- οδηγό κατανόησης των δικαιωμάτων των παιδιών με πολλά στοιχεία και πληροφορίες. Ο οδηγός αυτός συμπληρώνεται από ένα πολύ κατατοπιστικό γλωσσάρι στο οποίο έχουν περιληφθεί όλες τις έννοιες και οι ορισμοί τους που χρειάζεται να γνωρίζει κανείς, μικρός και μεγάλος, για το θέμα των δικαιωμάτων.  

Μυθιστορήματα, γκράφικ νόβελ και βιβλία γνώσεων για παιδιά στην προεφηβεία 9 - 12 ετών

Λουκιανού, Αληθινή ιστορία (εικονογράφηση Πετρούλα Κρίγκου, εκδ. Μεταίχμιο) σε διασκευή της Κατερίνας Δημόκα. Απίθανες περιπέτειες, μοναδικές! Ιπτάμενα καράβια, κρασοπόταμα, ντέρμπι Ήλιου & Φεγγαριού, εξωγήινοι με μάτια που μπαινοβγαίνουν και αυτιά πλατανόφυλλα, κρουαζιέρα στο στομάχι ενός κήτους, ένας καπετάνιος σουβλάκι, συγκρουόμενα νησιά, φλεγόμενοι γίγαντες κι άλλα απίστευτα, σε μια διασκευή για νεαρούς αναγνώστες, που μεταφέρει το χιούμορ του Λουκιανού στην εποχή μας. 

Το πρώτο μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας στην ιστορία της λογοτεχνίας! Γράφτηκε τον 2ο αι μ.Χ., αλλά τώρα διασκευάζεται για νεαρούς αναγνώστες. Μια μοντέρνα εκδοχή του πρωτότυπου κειμένου, που μεταφέρει το χιούμορ του Λουκιανού στην εποχή μας.

Το κόκκινο θηρίο (εικονογράφηση Τόμεκ Γιοβάνης, εκδ. Πατάκη) της Αγάπης Παπουτσάκη.

Τι σόι ιστορία είναι αυτή που ξεκινάει με έναν τρικούβερτο καβγά για ατίθασα φρύδια, κουτσομούρες και γραμματικά λάθη; Ο τρικούβερτος καβγάς για ατίθασα φρύδια, κουτσομούρες και γραμματικά λάθη είναι μια ασήμαντη αφορμή, ικανή να ξυπνήσει ένα θηρίο που για χρόνια φουντώνει αθόρυβα στα σωθικά ενός ανήσυχου κοριτσιού. Η Χαρά βρίσκει την ησυχία της ζωγραφίζοντας, μέχρι τη στιγμή που το θηρίο μέσα της θα ξεπεταχτεί με φόρα πάνω στο χαρτί ως μια ανεξέλεγκτη κόκκινη μουντζούρα. Ένα θηρίο χιλιομπερδεμένο όσο και το πεπρωμένο του. Γιατί ποιος είναι, αλήθεια, ο προορισμός μιας μουντζούρας; Μόνη και γεμάτη ερωτήματα, η μουντζούρα-θηρίο θα ξεκολλήσει από το άδειο χαρτί ξεκινώντας μια περιπέτεια για να ανακαλύψει τον εαυτό της. Ψάχνοντας για τη θέση της στον κόσμο, θα μπερδευτεί και θα ξεμπερδευτεί, θα ενθουσιαστεί, θα απογοητευτεί, πάντα με την ορμή και το πείσμα που αρμόζουν σε ένα κόκκινο θηρίο. 

Ο θησαυρός της λίμνης (μτφρ. Μάρω Ταυρή, εκδ. Μεταίχμιο) του Τζέμις Πάμεντ. Με ηρωίδα την δεκατριάχρονη Ιριδα που αγαπά τις μεγάλες περιπέτειες, ένα κορίτσι από μια μικρή κωμόπολη ξεκινά μια πραγματική περιπέτεια. Η Ίρις έχει έναν κολλητό τον Σαμ που βρίσκει αρκετά συναρπαστικό να πιάνει έντομα και να κολυμπάει στη λίμνη.  

Όταν οι δυο τους βρίσκουν κατά τύχη τη σχεδόν στερεμένη κοίτη ενός ποταμού στις παρυφές της κωμόπολης, οδηγούνται σε μια ανακάλυψη πολύ μεγαλύτερη από οτιδήποτε έχει διαβάσει ποτέ η Ίρις: Μια κρυμμένη πόλη, χαμένη στον χρόνο, καλυμμένη με ένα πέπλο μυστηρίου. Καθώς εξερευνούν αυτή την πόλη-φάντασμα, που κάποτε είχε πλημμυρίσει, η Ίρις και ο Σαμ φέρνουν στο φως μια ξεχασμένη ιστορία φιλίας και καταστροφής, που μοιάζει παράξενα οικεία. Όταν τελικά το παρελθόν και το παρόν συναντώνται, θα χρειαστεί να εμπιστευτούν ξανά ο ένας τον άλλο, αν θέλουν να σώσουν τη φιλία τους - και τη ζωή τους. Ο Τζέισον Πάμεντ είναι πρωτοεμφανιζόμενος συγγραφέας και εικονογράφος με έδρα την Αυστραλία. Το σκηνικό του Θησαυρού της λίμνης είναι εμπνευσμένο από τις παιδικές περιπέτειες του Τζέισον που εξερευνούσε κολπίσκους και δάση στη γενέτειρά του, την Αδελαΐδα, στη νότια Αυστραλία. Εκτός από βιβλία, ο Τζέισον σκηνοθετεί και σχεδιάζει ταινίες κινουμένων σχεδίων, παιδικές τηλεοπτικές εκπομπές, μουσικά βίντεο, διαφημίσεις και βιντεοπαιχνίδια. Μια μικρού μήκους ταινία κινουμένων σχεδίων που σκηνοθέτησε, το The Cat Piano, ήταν υποψήφια για Όσκαρ. Από 9 ετών

Ταξιδεύοντας στο ηλιακό μας σύστημα (μτφρ. Ιφιγένεια Ντούμη, επιμέλεια: Μάνος Μπονάνος, εκδ. Ίκαρος). 

Ο πλανήτης μας, η Γη, είναι μια μικροσκοπική κουκκίδα που περιφέρεται γύρω από έναν αστέρα, τον Ήλιο. Ο μεγάλος αυτός αστέρας αποτελεί το κέντρο του πλανητικού μας συστήματος και λόγω της βαρύτητάς του έλκει τους επτά αδερφούς πλανήτες. Οι πλανήτες του ηλιακού συστήματος είναι πολύ διαφορετικοί μεταξύ τους. Τα τοπία τους περιλαμβάνουν από την καυτή έρημο της Αφροδίτης, την κόκκινη σκόνη του Άρη, τα θυελλώδη νέφη του Δία και τους συναρπαστικούς δακτύλιους του Κρόνου, μέχρι την τεράστια παγωμένη σφαίρα του Ουρανού ή τη γαλαζωπή μάζα αερίων που αποτελούν τον Ποσειδώνα. Σε προτρέπουμε να ανακαλύψεις αυτούς τους μακρινούς κόσμους, να ταξιδέψεις στα υπέροχα, άγνωστα τοπία του ηλιακού μας συστήματος, τόσο απόμακρα και τόσο διαφορετικά που ο νους δυσκολεύεται να τα φανταστεί. 

Terra Ulitma - Η ανακάλυψη μιας άγνωστης ηπείρου (μτφρ. Ειρήνη Παπακυριάκου, Μαργαρίτα Μπονάτσου, εκδ. Πατάκη) του Ραούλ Ντελέο. 

"Έχουμε ήδη διασχίσει και σχολαστικά χαρτογραφήσει την υδρόγειο. [...] Ξαφνικά, όμως, αποδεικνύεται πως κάτι είχαμε παραβλέπει, κάτι είχαμε παραλείπει σε όλους τους άτλαντες. Μια ολόκληρη ήπειρο: την Terra Ultima".
Και τι ήπειρο: απέραντη και εντελώς μοναδική. Εκεί η φύση ακολούθησε την πορεία της ανενόχλητη, χωρίς ανθρώπινη παρέμβαση.
Ο εξερευνητής Ραούλ Ντελέο ανακάλυψε την Terra Ultima ύστερα από χρόνια αναζητήσεων. Με πολύχρωμα, λεπτομερή σχέδια παρουσιάζει τις αποστολές του και τα θαυμαστά ζώα, φυτά και τοπία που συνάντησε.
Η Terra Ultima είχε ήδη προκαλέσει ενθουσιασμό στον επιστημονικό χώρο. Τώρα, όμως, όλοι μπορούν να γνωρίσουν αυτό το άγνωστο κομμάτι της Γης μας. Ειδικά για το συγκεκριμένο βιβλίο, ο επίσης εξερευνητής και βιολόγος Νόα Γ. Στερν είχε πρόσβαση στο αρχείο του Ντελέο. Έκανε μια αντιπροσωπευτική επιλογή από γκραβούρες και σημειώσεις, ώστε όλοι να αποκτήσουν μια εικόνα αυτής της συναρπαστικής νέας ηπείρου.

Πόλεμος και ειρήνη (διασκευή: Μιχάλης Μακρόπουλος, εικόνες: Θέντα Μιμηλάκη, εκδ. Διόπτρα) του Λέοντος Τολστόι. 

Στη σημερινή Μόσχα, μια νεαρή μητέρα, που ο άντρας της λείπει στον πόλεμο, αφηγείται στα δύο της παιδιά την ιστορία του Πολέμου και της Ειρήνης, του κλασικού αριστουργήματος του Λέοντος Τολστόι.

Μέσα από την καθηλωτική αφήγηση του έρωτα του Αντρέι και του Πιερ για τη Νατάσα, ξετυλίγεται η κοινή μοίρα όλων των ηρώων του βιβλίου, που παρασύρονται στη δίνη και στον όλεθρο των Ναπολεόντειων Πολέμων.

Ένας ύμνος για το μεγαλείο του ανθρώπου και την αξία της ειρήνης. 

Ανεμοδαρμένα ύψη (διασκευή: Αργυρώ Πιπίνη, εικόνες Ρένια Μεταλληνού, εκδ. Διόπτρα) της Έμιλι Μπροντέ. 

"Αν όλα χάνονταν κι αυτός έμενε, θα συνέχιζα να υπάρχω. Κι αν όλα έμεναν κι αυτός χανόταν, το σύμπαν θα ήταν για μένα τόπος ξένος και φοβερός. Δεν θα 'χα θέση εκεί. Είναι πάντα μέσα στον νου μου", λέει η Κάθριν καθορίζοντας τα απεριόριστα όρια της αγάπης.  Η Κάθριν και ο Χήθκλιφ - μια αγάπη πέρα από κοινωνικές συμβάσεις, πέρα από τον θάνατο. Και γύρω τους ο χορός των άλλων ηρώων, που τις ζωές τους παρασέρνει η καταιγίδα. Το μυθιστόρημα της Έμιλυ Μπροντέ -το έγραψε όταν ήταν μόλις είκοσι επτά ετών-, ένα από τα αριστουργήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας, έχει γίνει ταινία, μπαλέτο και μιούζικαλ, έχει ανεβεί στο θέατρο, έχει μεταδοθεί από το ραδιόφωνο, έχει εμπνεύσει τραγούδια, το έχουν διαβάσει και το έχουν αγαπήσει εκατομμύρια αναγνώστες κάθε ηλικίας. Γράφτηκε πριν από 176 χρόνια, η μεγαλοσύνη του όμως ακόμα και σήμερα συγκινεί, μαγεύει και αφορά όλους τους αναγνώστες, νεαρούς και ενήλικες.  

Κοντά στις ράγιες (σενάριο: Στέλα Στεργίου, εικόνες: Γεωργία Ζάχαρη, εκδ. Μεταίχμιο), γκράφικ νόβελ βασισμένο στο μυθιστόρημα της Άλκης Ζέη.

Τις ράγιες κοιτάει κάθε μέρα από το παράθυρό της η δεκάχρονη Σάσα, που τραβούν πέρα μακριά σε μια καινούρια ζωή. Η Σάσα μεγαλώνει στην προεπαναστατική Ρωσία καταφέρνοντας να υψώσει το ανάστημά της στην αδικία και να μάθει τι σημαίνει να είσαι αληθινός ήρωας. Παρακολουθεί όσα συμβαίνουν γύρω της και περιμένει με λαχτάρα και ενθουσιασμό τη μεγάλη αλλαγή που χτυπάει την πόρτα της. 

Τις ράγιες που «οδηγούν» σε μια καινούρια ζωή κοιτάει κάθε μέρα από το παράθυρό της η δεκάχρονη Σάσα. Το Κουκούτσι, όπως τη φωνάζει ο πατέρας της, αναζητά απαντήσεις σε χιλιάδες ερωτήματα που ξεφυτρώνουν κάθε λίγο και λιγάκι σαν μανιταράκια στο κεφάλι της. Ποιος θα της λύσει τις απορίες; Η μαμά της δεν έχει πολλή υπομονή για εξηγήσεις. Μόνη της ελπίδα ο πατέρας της που την ακούει προσεκτικά και στον λιγοστό ελεύθερο χρόνο του της εξηγεί όσα εκείνη διψάει να μάθει. Ο Σουσάμης —έτσι τον φωνάζει η κόρη του— είναι γιατρός και δε διακρίνει τους αρρώστους σε πλούσιους και φτωχούς, ούτε σε Ρώσους και Πολωνούς ή Εβραίους.

Με αυτές τις αξίες μεγαλώνει η Σάσα στην προεπαναστατική Ρωσία καταφέρνοντας να υψώσει το ανάστημά της στην αδικία και να μάθει τι σημαίνει να είσαι αληθινός ήρωας. Παρακολουθεί όσα συμβαίνουν γύρω της και περιμένει με λαχτάρα και ενθουσιασμό τη μεγάλη αλλαγή που χτυπάει την πόρτα της.

Το πολυαγαπημένο μυθιστόρημα της Άλκης Ζέη διασκευασμένο ως graphic novel από τις δημιουργούς κόμικς Γεωργία Ζάχαρη και Στέλλα Στεργίου, που σεβόμενες την ατμόσφαιρα και το πνεύμα του πρωτοτύπου έρχονται να το συστήσουν ξανά στις νεότερες γενιές. 

Το αγαπημένο μυθιστόρημα της Άλκης Ζέη, διασκευασμένο ως graphic novel από τις δημιουργούς κόμικς Στέλλα Στεργίου και Γεωργία Ζάχαρη.  

Στόουν: Χαμένος στην Υπογειάνα (εκδ. Πατάκη) των Άγγελου Αγγέλου, Έμης Σίνη, Δημήτρη Ευστρατιάδη. 

Βαθιά μέσα στη γη, κάτω από ηφαίστεια και λίμνες, μέσα από τούνελ και σπηλιές, βρίσκεται η Υπογειάνα: ένας κόσμος γεμάτος πολύχρωμα πετρώματα, ποτάμια από λάβα και περίεργους κατοίκους όπως Μπερμπς, Φαταούλες, Νεροσταλίδες και Σπηλαιογίγαντες! Μα τι σημασία θα είχαν όλα αυτά για εμάς, αν μια μέρα, σε μια παράξενη συγκυρία του χρόνου και της στιγμής, ένα μικρό πετραδάκι, ο Στόουν, δε χανόταν στα μέρη αυτά; Ψάχνοντας να ανακαλύψει από πού προέρχεται, πώς δημιουργήθηκε και πού είναι το σπίτι του, ξεκινάει μια περιπετειώδη, συναρπαστική περιπλάνηση στον άγνωστο αυτόν κόσμο, κάνοντας πολλούς φίλους, αλλά και... πονηρούς εχθρούς! 

Πώς λες «μπορώ» όταν το γράφεις λάθος; (εικονογράφηση Τόμεκ Γιοβάνης, εκδ. Παπαδόπουλος) του Γιώργου Καβουκά.

Πώς γίνεται να μην μπορείς να φτιάξεις ένα παζλ ή έναν πύργο από τουβλάκια; Γιατί δεν μπορείς να σταματήσεις να μιλάς και να κάνεις σκανταλιές; Πού πάει το  μυαλό όταν δραπετεύει από την τάξη; Πού βρίσκεις τη δύναμη να συνεχίσεις ενώ έχεις πάντα τους χειρότερους βαθμούς; Τελικά, πώς είναι να έχεις δυσλεξία; Τώρα που ο Γιώργος μεγάλωσε αρκετά, ξέρει ότι μπορεί να κάνει ένα σωρό πράγματα, ακόμα κι αν κάποια από αυτά τα γράφει λάθος. Στο βιβλίο αυτό τα λέει ένα ένα, ΔΥΝΑΤΑ, για να τ' ακούσεις κι εσύ. Διότι όλα όσα κάνει σωστά είναι πολύ περισσότερα από όσα γράφει λάθος. 

Η ιστορία της Ακρόπολης (εικονογράφηση Κώστας Θεοχάρης, εκδ. Καπόν) του Πάνου Βαλαβάνη. Μια επίσκεψη στο Μουσείο και στο βράχο της Ακρόπολης γίνεται αφορμή για ένα μαγικό ταξίδι στον αρχαίο κόσμο και στα μυστικά του. Ένας φιλομαθής μαθητής τρελαίνει με τις ερωτήσεις του έναν απόμαχο αρχαιολόγο και οι δύο μαζί προσπαθούν να ανακαλύψουν τα μυστικά που κρύβονται στα μνημεία.

Ο περίπατός τους ανάμεσα στα αρχαία κτίρια και στα εκθέματα του Μουσείου δίνει την ευκαιρία να συζητήσουν για τη σχέση της αρχαίας με τη σύγχρονη πόλη, για τις ιστορικές φάσεις και τις περιπέτειες της Ακρόπολης, για την αφετηρία του δημοκρατικού πολιτεύματος και για τις μεγάλες μάχες των Περσικών πολέμων. Ακόμη, προσπαθούν να ερμηνεύσουν το οικοδομικό πρόγραμμα του Περικλή, συνομιλούν με τις μεγάλες ιστορικές προσωπικότητες και συναντούν τους γνωστούς και άγνωστους πρωταγωνιστές που σκέφτηκαν, σχεδίασαν και υλοποίησαν τα μεγάλα μνημεία: Από τους εμπνευσμένους πολιτικούς, τους ευφυείς αρχιτέκτονες και τους πρωτοποριακούς καλλιτέχνες, έως τους ικανότατους τεχνίτες και τους απλούς δούλους. Έτσι, ο μαθητής και ο δάσκαλος απολαμβάνουν τον περίπατο στο χώρο και στο χρόνο, αναβιώνοντας παραστατικά τα μνημεία, και κατανοώντας ταυτοχρόνως τις αξίες της σπουδαίας εκείνης εποχής.

Μιλώ στα παιδιά μου για τη Χούντα και το Πολυτεχνείο (εκδ. Τόπος) του Ολύμπιου Δαφέρμου. Μέσα από τον διάλογο ενός πατέρα µε τα παιδιά του το βιβλίο αυτό επιχειρεί να µιλήσει στους νέους για τη χούντα και το Πολυτεχνείο µε τρόπο απλό και κατανοητό. Αναδεικνύει την εγκληµατική φύση της δικτατορίας 1967-1974, η οποία φυλάκιζε, έδερνε, βασάνιζε, εξόριζε και ενίοτε δολοφονούσε κάθε άνθρωπο που διαφωνούσε µαζί της ή που νόµιζε ότι διαφωνεί. 

Φέτος, συμπληρώθηκε μισός αιώνας από τη φοιτητική, λαϊκή εξέγερση του Πολυτεχνείου. Ένας από τους πρωταγωνιστές της, ο Ολύμπιος Δαφέρμος, φοιτητής του Πολυτεχνείου το 1973 και μελετητής των γεγονότων στη συνέχεια, μας έκανε την τιμή και συμπύκνωσε τις αναμνήσεις, τις γνώσεις του και τις απόψεις του σε ένα ολιγοσέλιδο βιβλίο γραμμένο με νεανικό ενθουσιασμό. Μέσα από τον διάλογο ενός πατέρα με τα παιδιά του μιλά στα σημερινά παιδιά για τα γεγονότα που χάραξαν τη δική του ζωή και καθόρισαν την πορεία μιας γενιάς. «Μιλώ στα παιδιά μου για τη χούντα και το Πολυτεχνείο». Ένα βιβλίο που μπορεί να διαβαστεί από παιδιά του δημοτικού μέχρι τον καθένα μας που θέλει να μάθει και να ανανεώσει τη ματιά του στα γεγονότα. 

Εμείς οι ασταμάτητοι - Γιατί ο κόσμος δεν είναι δίκαιος (μτφρ. Μιχάλης Λαλιώτης, εκδ. Αλεξάνδρεια και εκδ. Μεταίχμιο) του Γιουβάλ Νόα Χαράρι. Τα περισσότερα βιβλία ιστορίας είναι γεμάτα βασιλιάδες, βασίλισσες και στρατηγούς. Αλλά από πού ήρθαν όλοι αυτοί; Έχετε αναρωτηθεί ποτέ γιατί μερικοί άνθρωποι ζουν σε παλάτια και διατάζουν τους άλλους, ενώ οι άλλοι είναι υποχρεωμένοι να καθαρίζουν τα παλάτια και να υπακούν σε διαταγές;

Στον δεύτερο τόμο αυτής της επιτυχημένης σειράς για νέους αναγνώστες, ο καταξιωμένος συγγραφέας και ιστορικός Γιουβάλ Νώε Χαράρι εξηγεί πώς μια επανάσταση που συνέβη πριν από 10.000 εξακολουθεί να επηρεάζει τον τρόπο που ζούμε σήμερα. Μας δείχνει πώς πήγαν όλα στραβά και πώς θα μπορούσαμε να τα διορθώσουμε. Μάθετε πώς ένα αθώο πείραμα καλλιέργειας σιταριού οδήγησε σε λιμούς, επιδημίες και πολέμους. Δείτε πώς οι αρχαίοι σπασίκλες δημιούργησαν τη γραφή και γιατί πληρώνουμε φόρους. Γνωρίστε δύο ομιλητικούς σκελετούς, έναν κροκόδειλο με χρυσά σκουλαρίκια και πενήντα δισεκατομμύρια καταθλιπτικά κοτόπουλα – και ανακαλύψτε πώς η ικανότητα των ανθρώπων να ελέγχουν τα φυτά και τα ζώα οδήγησε κάποιους στην προσπάθεια να ελέγχουν τους άλλους ανθρώπους. Μια επική αλλά και αληθινή περιπέτεια, δοσμένη με μεγάλη σαφήνεια και χιούμορ. Το τέλειο βιβλίο αν έχετε την περιέργεια να μάθετε πώς οικοδομήθηκε ο κόσμος μας και γιατί κάποιοι άνθρωποι έχουν τόσο πολλά ενώ άλλοι τόσο λίγα.

Το σώμα μου μου ανήκει (μτφρ. Πελιώ Παπαδιά, εκδ. Παπαδόπουλος) της Ιζαμπέλ Φιλοζάτ. Το σώμα κάθε παιδιού ανήκει στο παιδί και μόνο το παιδί έχει το δικαίωμα να αγγίζει κάποια σημεία του, που ονομάζονται ιδιωτικά ή ευαίσθητα. Άλλωστε, το λέει ο νόμος!

Όμως, υπάρχουν ενήλικοι ή έφηβοι, ακόμα και μέσα στο οικογενειακό πλαίσιο, που δεν σέβονται τον νόμο. Αν μας συμβεί κάτι τέτοιο, δεν ξέρουμε πάντοτε τι είναι φυσιολογικό και τι όχι, δεν έχουμε λύσεις προκειμένου να αντιδράσουμε και να προστατεύσουμε τον εαυτό μας. Κι αν συμβεί κάτι τέτοιο σε έναν φίλο ή σε μια φίλη μας, ακόμα κι αν θέλουμε να τον/τη βοηθήσουμε, δεν ξέρουμε ούτε τι να πούμε ούτε σε ποιον να απευθυνθούμε. Ας μιλήσουμε, λοιπόν, όλοι μαζί για το σώμα, την ιδιωτικότητα, τον σεβασμό, για να μάθουμε να λέμε ΟΧΙ σε κάθε σεξουαλική παρενόχληση ή κακοποίηση. Μια ιδέα της Isabelle Filliozat, ψυχοθεραπεύτριας και εκπροσώπου της θετικής γονεϊκότητας στη Γαλλία, και της Margot Fried-Filliozat, σεξουαλικής ψυχοθεραπεύτριας και συγγραφέα.

Μυθιστορήματα και γκράφικ νόβελ από 13 ετών 

Οι Κατερίνες (μτφρ. Δημήτρης Μελικέρτης), το μυθιστόρημα του πολυδιαβασμένου και πολυβραβευμένου Αμερικανού Τζον Γκριν που κυκλοφορεί σε νέα μετάφραση του Δημήτρη Μελικέρτη, κάνουν ακριβώς αυτό: βρίσκουν και ενώνουν το χαμένο νήμα της αφήγησης. Η ιστορία ξεκινά με έναν ήρωα εγκλωβισμένο στα χαρίσματά του, που «φιλτράρει» όλες τις σχέσεις της ζωής του μέσα από ένα δικής του επινόησης μαθηματικό θεώρημα. Κι ολοκληρώνεται, έπειτα από ένα ταξίδι ενηλικίωσης με καταλυτικές συναντήσεις, μέσα από το οποίο ο ήρωας έχει αποκτήσει προοπτική κι ελπίδα για το μέλλον του.

Μετά το φιάσκο με την Κατερίνα νούμερο 19, καθότι ο ήρωας στη ζωή του ερωτεύεται μόνο κορίτσια με το όνομα "Κατερίνα", ο Κόλιν, παιδί-θαύμα που λατρεύει τους αναγραμματισμούς, ξεκινά ένα ταξίδι παρέα με τον Χασάν, τον υπέρβαρο κολλητό του που λατρεύει τη Δικαστή Τζούντι. Με ένα σεβαστό ποσό στην τσέπη κι ένα αγριογούρουνο να τον κυνηγάει, ο Κόλιν σκοπεύει ν’ ανακαλύψει ένα μαθηματικό θεώρημα, το οποίο θα προβλέπει το μέλλον οποιασδήποτε σχέσης.

"Οι Κατερίνες" τιμήθηκαν το 2007 με το βραβείο Michael L. Printz και ήταν στη βραχεία λίστα για το Los Angeles Times Book Prize. Ανακηρύχθηκε επίσης βιβλίo της χρονιάς από τo Booklist, το Horn Book και το Kirkus.

Νήματα που ενώνουν (μτφρ. Βούλα Αυγουστίνου, επιμέλεια: Μάνος Μπονάνος, εκδ. Πατάκη) της Κίκας Χατζοπούλου.

Το πρώτο μυθιστόρημα της Κίκας Χατζοπούλου έρχεται πολύ καλά συστημένο. Η νέα συγγραφέας το έγραψε άλλωστε πρώτα στα αγγλικά, εκδόθηκε στις ΗΠΑ, άρχισε να διαγράφει την πορεία του και να λαμβάνει πολύ επαινετικές κριτικές και εν συνεχεία εκδόθηκε και στα ελληνικά. Οι Μοιραϊδες, απόγονοι των Μοιρών, γεννιούνται πάντα σε τριάδες: μία να γνέθει, μία να ξεδιαλέγει τα νήματα και μία να κόβει τις κλωστές που ενώνουν τους ανθρώπους με τα πράγματα που αγαπούν, αλλά και με την ίδια τη ζωή. Οι αδελφές Όρα δεν αποτελούν εξαίρεση. Η Ιώ, η μικρότερη, χρησιμοποιεί τις θεϊκές ικανότητές της δουλεύοντας ως ιδιωτική ντετέκτιβ στη μισοβυθισμένη πόλη του Αλάντε. Μύθοι, μοίρες, μοίρα, εγκλήματα σε βάρος γυναικών που κάποιοι τους κόβουν το νήμα της ζωής τους, μια απειλητική μαφία και τα νήματα του πεπρωμένου που δεν πρέπει να κοπούν. Ένα ορμητικό και πολύ αξιοπρόσεκτο ξεκίνημα. 

Όσο οι λεμονιές ανθίζουν (μτφρ. Αλέκος Αντωνίου, εκδ. Διόπτρα) της Ζούλφα Κατού.

Μυθιστόρημα ενηλικίωσης στα χρόνια του εμφυλίου στη Συρία Οι πιο κρίσιμες μέρες της ζωής μιας 18χρονης μέσα από τις σελίδες ενός μυθιστορήματος για τη φιλία, την αγάπη, την απώλεια, τα διλήμματα, τον πόλεμο, τις χαμένες πατρίδες και την προσφυγιά, αλλά πάνω απ’ όλα για την εμπιστοσύνη και την ορμή της νεότητας που οδηγεί στο φως. 

Η γραφή της Κατού ακόμα και στις πιο σκληρές περιγραφές διατηρεί την τρυφερότητα και την αισιοδοξία που έχει το βλέμμα της ηρωίδας της. Η Ζούλφα Κατού με το μυθιστόρημά της προσφέρει στο εφηβικό και νεανικό αναγνωστικό κοινό και κάτι ακόμα που είναι πολύτιμο: Την εικόνα της νεαρής μουσουλμάνας γυναίκας με μαντίλα που αγαπά την επιστήμη, την τέχνη, την όμορφη ζωή και αναζητεί τον έρωτα όποιες κι αν είναι οι περιστάσεις.Το εξώφυλλο της ελληνικής έκδοσης είναι του Βασίλη Κουτσογιάννη.

Οι μέρες που δακρύζουν (εκδ. Πατάκη) της Αλεξάνδρας Μητσιάλη.

Στα εικοσιένα κεφάλαια που απλώνεται η δράση μέσα κι έξω από το χώρο του Μετσόβιου Πολυτεχνείου, οι φωνές της Μυρσίνης και του Αχιλλέα εναλλάσσονται. Μέσα από τις σκέψεις και τα πολλά μικρά γεγονότα που ζουν οι ήρωες του βιβλίου σε αυτές τις λίγες μέρες, οι αναγνώστες καταλαβαίνουν πώς καλλιεργείται η αντιστασιακή συνείδηση και πώς συγκροτείται ένα κίνημα.

Η Μυρσίνη, πρωτίστως, ως φοιτήτρια που θα βρεθεί μέσα στο Πολυτεχνείο το βράδυ της 16ης προς 17ης Νοεμβρίου, κι ο Αχιλλέας παρακολουθώντας από απόσταση αναπνοής, συναισθάνονται ότι τα πράγματα θα γίνονταν «ή τώρα ή ποτέ», όπως ένας από τους πρωταγωνιστές του Πολυτεχνείου σημείωσε αυτές τις μέρες της σημαδιακής επετείου. Οι σημερινοί αναγνώστες, όπως οι ήρωες της Μητσιάλη, παίρνουν σαν δίδαγμα ότι σε συνθήκες στέρησης της ελευθερίας τους η απάντηση είναι να (αυτο)οργανώνονται, να σηκώνουν ψηλά το κεφάλι και, πάνω απ'ολα, να μην διαπραγματεύονται την αξιοπρέπειά τους.

Ο κόσμος της Σοφίας σε κόμικ - Η φιλοσοφία από τον Ντερκάρτ ως τις μέρες μας (μτφρ. Στέλα Ζουμπουλάκη, εκδ. Αλεξάνδρεια / Μεταίχμιο). «Ο κόσμος της Σοφίας» του Νορβηγού Γιοστέιν Γκάαρντερ, 30 και βάλε ετών βιβλίο, είναι ένα παγκόσμιο φαινόμενο, ένα μυθιστόρημα «φιλοσοφικής μάθησης» με ηρωίδα τη Σοφία Αμούνδσεν που έρχεται αντιμέτωπη με τα κεφαλαιώδη ερωτήματα «Ποια είναι;» / «Πώς δημιουργήθηκε ο κόσμος;»

Έχει μεταφερθεί σε κόμικ, σε δύο χορταστικούς τόμους με τους οποίους όλες οι φιλοσοφικές θεωρίες και γνώσεις γίνονται προσιτές στους νεότερους αναγνώστες και φρεσκάρονται από τους εμπειρότερους, σε σενάριο του Βέλγου Βενσάν Ζαμπύ, σχέδιο του Γάλλου κομίστα Νικομπί και μετάφραση Στέλας Ζουμπουλάκη. Ο δεύτερος τόμος, «Η φιλοσοφία από τον Ντεκάρτ ως τις μέρες μας», μόλις κυκλοφόρησε. Απολαυστικό, προσαρμοσμένο στην εποχή, θα γίνει πηγή προβληματισμών και αφορμή για ατέλειωτες παραγωγικές σκέψεις και συζητήσεις με τα μεγάλα παιδιά.

Τριάντα χρόνια μετά την κυκλοφορία του πρωτότυπου βιβλίου, η Σοφία είναι μια ανανεωμένη εκδοχή της ηρωίδας του Γκάαρντερ που επικοινωνεί μέσω των κοινωνικών δικτύων, καταπολεμά τον μισογυνισμό και αγωνίζεται ενάντια στην κλιματική αλλαγή.