Ο Άλμπι ονειρευόταν ΔΡΑΚΟΥΣ...
Μερικοί έλαμπαν σαν πετράδια και ήταν άγριοι, άλλοι είχαν απαλές φολίδες και φωνές ψιθυριστές - αλλά, ότι λογής κι αν ήταν, έμεναν μαζί του όλη τη νύχτα κι όλη την επόμενη μέρα.
Ωστόσο κανείς άλλος δεν μπορούσε να δει τους δράκους του Άλμπι.
Ή μήπως μπορούσε;
Ένα τρυφερό βιβλίο με ονειρικές εικόνες, ύμνος στη φαντασία, τη φιλία και τη διαφορετικότητα. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)