Για το γκράφικ νόβελ του Φαρό [Faro] «Με λένε Κιλιάν» (μτφρ. Τατιάνα Γαλάτουλα, εκδ. Διόπτρα). Ένα βιβλίο για ποδοσφαιρόπληκτα παιδιά, μικρά και μεγάλα, αλλά πάνω απ' όλα για τα παιδιά που δεν σταματούν να ονειρεύονται.
Γράφει ο Διονύσης Μαρίνος
Πελέ ή Μαραντόνα; Μέσι ή Ρονάλντο; Για κάποια (πολλά) χρόνια η ποδοσφαιρική υφήλιος είχε μάθει να ζει με ένα δίλημμα που όριζε και τις προτιμήσεις των ποδοσφαιρόπληκτων. Το να υποστηρίζεις τον ένα σούπερ σταρ έναντι του άλλου σήμαινε κάτι παραπάνω από το πώς βλέπεις το ποδόσφαιρο. Στις μέρες μας τέτοιο δίλημμα δεν φαίνεται να υπάρχει. Ποιος μπορεί να συγκριθεί με το εύρος του ταλέντου του Κιλιάν Εμπαπέ; Η μεταγραφή του στη Ρεάλ Μαδρίτης σήκωσε κύμα, αν και στην πορεία αποδείχθηκε πως δεν είναι εύκολη η προσαρμογή του στη «Βασίλισσα».
Πριν λάμψει το αστέρι
Το βιβλίο του Φαρό, σε συνεργασία με τον Κιλιάν (ο οποίος ανέλαβε την έκδοσή του), μας παρουσιάζει τον αστέρα πριν λάμψει και το είδωλο πριν φωτιστεί από τους πηχυαίους τίτλους των εφημερίδων και την εφήμερη δόξα που προσφέρει η μπάλα. Τι είδους παιδί ήταν; Πώς ανδρώθηκε; Τι έλεγαν οι γονείς του και ο περίγυρός του; Πώς έφτασε να γίνει το όνομά του συνώνυμο της γαλλικής υπερηφάνειας;
Φύσει επιθετικός ο μικρός Κιλιάν, δεν αντιλαμβανόταν κάθε αγώνα ως παιχνίδι, όπως τα άλλα παιδιά, άλλα επιδίωκε το μέγιστο αποτέλεσμα που ήταν το γκολ. Από άμυνα; Τίποτα.
Το γκράφικ νόβελ Με λένε Κιλιάν ξεκινάει από την πρώτη ημέρα της ζωής του, στις 20 Δεκεμβρίου 1998, (λίγους μήνες μετά την κατάκτηση του Μουντιάλ από τους τρικολόρ), από το μαιευτήριο. Πού να ήξεραν οι γονείς του τι θα συνέβαινε στη συνέχεια; Το μόνο που κατάλαβαν από την πρώτη στιγμή ήταν ότι απέκτησαν ένα αβόλευτο παιδί που, λες και είχε καταπιεί ένα δυναμό, δεν σταματούσε όλη την ημέρα. Παρεμπιπτόντως, οι γονείς του ήταν άνθρωποι του αθλητισμού. Ο πατέρας του ήταν προπονητής ποδοσφαίρου και η μητέρα του παίκτρια του χάντμπολ. Το δε σπίτι τους έβλεπε σε ένα γήπεδο ποδοσφαίρου, ενώ τα μεγαλύτερα αδέλφια του Κιλιάν ασχολούνταν με την μπάλα. Ε, πώς να αλλαξοπιστήσει;
Γεννήθηκε με μια μπάλα
Από μικρός, κιόλας, ο Κιλιάν έδειξε έντονη κλίση προς το ποδόσφαιρο. Στο σχολείο δεν κατάφερνε να συγκεντρωθεί, οι επιδόσεις του στα μαθήματα ήταν μέτριες, ενώ δεν ενδιαφερόταν για τη μουσική και τις τέχνες, τομείς που οι γονείς του προσπάθησαν να τον ωθήσουν έτσι ώστε να μετριάσουν το πάθος του για το ποδόσφαιρο.
Ο δρόμος, όμως, είχε στρωθεί. Το βιβλίο μάς δείχνει πώς μπήκε στην Ακαδημία Κλερφοντέν, που αποτέλεσε το προπύργιο πολλών κατοπινών αστέρων. Φύσει επιθετικός ο μικρός Κιλιάν, δεν αντιλαμβανόταν κάθε αγώνα ως παιχνίδι, όπως τα άλλα παιδιά, άλλα επιδίωκε το μέγιστο αποτέλεσμα που ήταν το γκολ. Από άμυνα; Τίποτα.
 |
|
Ο Κιλιάν Εμπαπέ, ο οποίος είναι σήμερα 26 ετών, μαζί με τον Γάλλο σκιτσογράφο, εικονογράφο και κομίστα Φαρό ο οποίος έχει εργαστεί σε μεγάλες αθλητικές εφημερίδες. «Ήθελα ένα βιβλίο που να απευθύνεται σε όλο τον κόσμο. Όχι μόνο στους ενήλικες. Ο σκοπός του βιβλίου είναι κάνει τον αναγνώστη να ονειρευτεί» έλεγε ο Εμπαπέ το 2021 με αφορμή το βιβλίο του που ανέλαβε να αυτοεκδόσει. Η πρώτη έκδοση στη Γαλλία (τον Νοέμβριο 2021) είχε τιράζ 300.00 αντίτυπα. Και ξεπούλησε. |
Ούτε ο πατέρας του μπόρεσε να τον νουθετήσει, αν και κάποια στιγμή τον προπόνησε επισήμως, ούτε και ο μεγαλύτερος αδελφός του (αν και μ’ αυτόν αναγκάστηκε να συμβιβαστεί). Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, το όνομά του άρχισε να κυκλοφορεί στα ποδοσφαιρικά βουλεβάρτα με αποτέλεσμα σε ηλικία 17 ετών να ενταχθεί στη δεύτερη ομάδα της Μονακό, για να προωθηθεί άμεσα στην επαγγελματική ομάδα. Εκεί αντιμετώπισε σημαντικά ζητήματα με τον προπονητή του και κατάλαβε πως το επαγγελματικό ποδόσφαιρο είναι κάτι περισσότερο από μια κλοτσιά ή ένα γκολ. Έμεινε τρία χρόνια στο Πριγκιπάτο για να πάρει μετεγγραφή στο Παρί Σεν Ζερμέν (αρχικά ως δανεικός και στη συνέχεια με συμβόλαιο).
Ο ρόλος της οικογένειας
Το βιβλίο εστιάζει στο γεγονός ότι οι γονείς του ήταν ουσιαστικά οι μάνατζέρ του. Αυτοί διαχειρίζονταν το ταλέντο του, έκλειναν τις συμφωνίες και έπαιρναν τα χρήματα. Όχι, όμως, με τη λογική να εκμεταλλευτούν το παιδί τους, αλλά για να μην καταλάβει ο Κιλιάν τον ντόρο που γινόταν γύρω από το όνομά του και χάσει την ισορροπία του. Τον γαλούχησαν με τη λογική ότι το χρήμα δεν είναι το παν, ότι πρέπει πρώτα να χαίρεται αυτό που κάνει δίχως να προσβλέπει σε κάποιο ακριβό αντίτιμο, το οποίο θα μπορούσε να τον εκτρέψει από τις αρχές της οικογένειας.
Σε κάποια σημεία είναι διασκεδαστικό, αν και δεν είναι αυτή η πρόθεσή του. Οι λάτρεις του Κιλιάν, όμως, και είναι εκατομμύρια, θα το χαρούν και με το δίκιο τους.
Η διήγηση δεν προχωρεί στο κεφάλαιο «Ρεάλ Μαδρίτης», αλλά κάνει ένα στοπ-καρέ στις επιτυχίες που γεύτηκε ο Κιλιάν με τα χρώματα της Εθνικής ομάδας της Γαλλίας, με την οποία διέπρεψε στο Μουντιάλ του 2018. Ήταν μια στιγμή μαγείας για τον ίδιο προσωπικά, αλλά και για τους τρικολόρ.
Η αθέατη πλευρά
Το βιβλίο δεν θα μαγέψει τους αναγνώστες για τα σκίτσα του, τα οποία είναι απλά και έχουν τη λογική της καθημερινής γελοιογραφίας που μπορεί κανείς να δει σε μια εφημερίδα. Ούτε και το κείμενο μπορεί να θαυμαστεί για την πρωτοτυπία του. Η αλήθεια είναι ότι εμφανίζει μια τέλεια εικόνα για τον ίδιο και την οικογένειά του. Σε κάποια σημεία είναι διασκεδαστικό, αν και δεν είναι αυτή η πρόθεσή του. Οι λάτρεις του Κιλιάν, όμως, και είναι εκατομμύρια, θα το χαρούν και με το δίκιο τους.
Με εύληπτο τρόπο τούς παρουσιάζεται η αθέατη πλευρά της ζωής του αστέρα και εν μέρει εξηγεί γιατί έχει φτάσει στο σημερινό επίπεδο να θεωρείται ο κορυφαίος παίκτης του κόσμου και να μην μπορεί να μπει σε δίλημμα με κανέναν άλλον συγκαιρινό του.
* Ο ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΜΑΡΙΝΟΣ είναι συγγραφέας και δημοσιογράφος.
