Τέσσερα εικονογραφημένα βιβλία με ήρωες λαγούς και κουνελάκια: «Δέκα κουνελάκια» (εκδ. Παπαδόπουλος) του Μορίς Σέντακ, «Πίτερ Ράμπιτ: Φτου και βγαίνω» (εκδ. Μεταίχμιο) των Ρέιτσελ Μπράιτ (κείμενο) και Νίκολα Κίνεαρ (εικονογράφηση), «Το Κουνέλι με το μαντολίνο» (εκδ. Ελληνικά Γράμματα) του Ευγένιου Τριβιζά και «Η σούπα Σήφης» (εκδ. Άμμος) των Τζοβάνα Ζόμπολι (κείμενο) και Μαριακιάρα ντι Τζόρτζιο (εικονογράφηση).
Γράφει η Ελευθερία Ράπτου
Ο λαγός είναι από τους πιο δημοφιλείς χαρακτήρες σε ιστορίες, παραμύθια, μύθους. Από τον επιπόλαιο, καυχησιάρη Λαγό που συναγωνίζεται με τη Χελώνα, στο μύθο του Αισώπου, μέχρι τον Λαγό του Μάρτη στις Περιπέτειες της Αλίκης στη Χώρα των Θαυμάτων, του Λιούις Κάρολ, αλλά και τον γκρινιάρη όσο και πιστό φίλο Λαγό που συνοδεύει τον Γουίνι το αρκουδάκι, στις ιστορίες του Alan Alexander Milne, μέχρι τις μέρες μας, συναντάμε στις σελίδες των παιδικών ιστοριών πολλών ειδών λαγούς και κουνέλια.
Σε ό,τι αφορά τους λαγούς, τα κουνέλια και το Πάσχα, πολλοί λαογράφοι και ερευνητές της λογοτεχνίας υποστηρίζουν πως η αφετηρία τους ήταν πολύ διαφορετική, αλλά όπως γίνεται πάντα στην ιστορία των πολιτισμών, η παγανιστική οπτική με τη χριστιανική-θρησκευτική συγχωνεύτηκαν δημιουργικά. Ο λαγός, ως μέρος της λατρείας της φύσης, για πολλούς εντοπίζεται στη Γερμανία των μεσαιωνικών χρόνων, καθώς αποτελεί το σύμβολο της τευτονικής θεότητας Eostra, ευμενίδας της άνοιξης και τη γονιμότητας. Ακολούθως, οι λαγοί και τα κουνέλια συνδέθηκαν με τα πασχαλινά έθιμα και είναι αυτά που στις αγγλοσαξονικές χώρες προσφέρουν στα παιδιά τα πασχαλινά αυγά.
Οι πρωταγωνιστές στα βιβλία που ακολουθούν, ωστόσο, δεν περιορίζονται στον κλισέ ρόλο του κομιστή αυγών και σοκολατένιων υποσχέσεων. Εδώ έχουν ισχυρή προσωπικότητα και οι περιπέτειες τους απευθύνονται σε μικρά και μεγαλύτερα παιδιά που αγαπούν τη δράση, τολμούν να πειραματιστούν και έχουν γόνιμες, σύγχρονες ανησυχίες που συμβαδίζουν βέβαια με το εκάστοτε ηλικιακό στάδιο.
Δέκα Κουνελάκια - Για τις εικόνες που είναι σκέψεις και αριθμοί
Δέκα κουνελάκια (απόδοση Γιάννης Παλαβός, εκδ. Παπαδόπουλος) ξεπετάγονται σταδιακά, το ένα μετά το άλλο, από το καπέλο του μικρού μάγου. Με κάθε κουνέλι και ένας αριθμός. Με κάθε νέο κουνέλι και ένα διαφορετικό συναίσθημα αποτυπώνεται στην κίνηση του μάγου και των μικρών πλασμάτων, στις εκφράσεις, στις διαθέσεις. Και όταν πλέον δέκα κουνελάκια κυκλώσουν τον μάγο της ιστορίας, αυτός έτσι από καπρίτσιο, με παιδική αποφασιστικότητα, θα κουνήσει το ραβδί του και το ένα μετά το άλλο τα κουνελάκια θα ξαναμπούν στο μαγικό καπέλο, σε μια αντίστροφη μέτρηση μέχρι το μηδέν…
Ο Σέντακ προσφέρει σε μικρά παιδιά, υποψιασμένους γονείς και εκπαιδευτικούς ένα κομψοτέχνημα εμπρόθετης μινιμαλιστικής αισθητικής, από εκείνα που αφήνουν ελεύθερη τη φαντασία να πλάσει ιστορίες. Τα Δέκα Κουνελάκια δεν είναι απλώς ένα βιβλίο, αλλά μπορεί να είναι κάλλιστα το σενάριο για ενδιαφέρουσες παραστάσεις θεάτρου για τις πολύ νεαρές ηλικίες.
Ο σπουδαίος Μορίς Σέντακ, ο πολυβραβευμένος Αμερικανός εικονογράφος και συγγραφέας εβραϊκής καταγωγής με τη συγκλονιστική ιστορία της οικογένειάς του άρρηκτα συνδεδεμένης με τις διώξεις εναντίον των Εβραίων και το Ολοκαύτωμα, δεν χρειάζεται συστάσεις. Η πορεία του στα γράμματα, η διεθνής αναγνώρισή του και κυρίως η αγάπη των παιδιών για τις ιστορίες του, η επιδραστικότητα των βιβλίων του, είναι άξονες που εγγυώνται την πολυσθενή αναγνωστική εμπειρία. Ο δημιουργός του αγαπημένου, κλασικού εικονογραφημένου παραμυθιού Η Χώρα των Τεράτων, (μτφ. Γιάννης Παλαβός, εκδόσεις Παπαδόπουλος), εδώ, στο μικρό εικονοαφήγημα Δέκα Κουνελάκια αφηγείται μόνο με εικόνες την σύντομη περιπέτεια του Μίνο του μάγου-ταχυδακτυλουργού. Με κάθε κουνελάκι που εμφανίζεται ή εξαφανίζεται το σκηνικό αλλάζει, τα συναισθήματα μεταβάλλονται, οι αριθμοί αλλάζουν. Η εικονογράφηση του Σέντακ φέρει κάτι από την αύρα των κλασικών κόμικ, που με λίγο χρώμα και σχεδιαστική οξύτητα επικοινωνούν πολυάριθμα σημασιολογικά φορτία. Το μαύρο, οι γκάμες του γκρι και της ώχρας, το λευκό συνδυάζονται σε ένα μικρό, καλαίσθητο βιβλίο, ειδικά φτιαγμένο για τα νήπια που μπορούν πλέον να εξερευνήσουν τις εκφραστικές τους δυνατότητες.
Σε κάθε σελίδα του βιβλίου (το οποίο γράφτηκε το 1970 και αρχικά κυκλοφόρησε σε ελάχιστα χαρτόδετα αντίτυπα, στο πλαίσιο της συγκέντρωσης χρημάτων για το Μουσείο Rosenbach) δομείται μια διαφορετική σκηνή που αποτελεί το έναυσμα για ατελείωτο δημιουργικό παιχνίδι και εικαστικές δοκιμές. Από κοντά και η εκμάθηση της βασικής αρίθμησης μέχρι το δέκα που εμπεδώνεται παιγνιωδώς, καθώς μαθηματικά και τέχνες έχουν άρρηκτους δεσμούς. Ο Σέντακ προσφέρει σε μικρά παιδιά, υποψιασμένους γονείς και εκπαιδευτικούς με εκλεπτυσμένο γούστο ένα κομψοτέχνημα εμπρόθετης μινιμαλιστικής αισθητικής, από εκείνα που αφήνουν ελεύθερη τη φαντασία να πλάσει ιστορίες. Τα Δέκα Κουνελάκια δεν είναι απλώς ένα βιβλίο, αλλά μπορεί να είναι κάλλιστα το σενάριο για ενδιαφέρουσες παραστάσεις θεάτρου για τις πολύ νεαρές ηλικίες.
Φτου και Βγαίνω - Ο Πίτερ Ράμπιτ σε νέες περιπέτειες για τους μικρούς αναγνώστες
Στη σειρά Ο Κόσμος του Πίτερ Ράμπιτ (εκδ. Μεταίχμιο), ο κεντρικός χαρακτήρας είναι ένα κουνέλι-λαγός. Το πρώτο βιβλίο έχει τον τίτλο Μια τρελή τρελή εφεύρεση, ενώ η πιο πρόσφατη ιστορία έχει τίτλο Φτου και Βγαίνω. Η συγγραφέας Ρέϊτσελ Μπράιτ, αναλαμβάνει να διασκευάσει και να επανασυστήσει ειδικά στις πιο μικρές ηλικίες τον χαρακτήρα του Πίτερ Ράμπιτ, ενός κουνελιού μοναδικού, που είναι δημιούργημα της Μπεατρίξ Πότερ (1866-1943). Η Πότερ ήταν Αγγλίδα συγγραφέας, εικονογράφος, συντηρήτρια και ονομαστή μυκητολόγος. Έγραψε περί τα τριάντα βιβλία, κυρίως παιδικής λογοτεχνίας. Δημιούργησε έναν ολόκληρο κόσμο από ήρωες-πλάσματα της φύσης, εικονογραφημένα από την ίδια με την τεχνική της ακουαρέλας.
Στη διασκευασμένη μορφή, ή καλύτερα στη νέα εκδοχή του Πίτερ Ράμπιτ, που υπογράφει η Μπράιτ, διατηρούνται τα στοιχεία του χαρακτήρα του, και ανανεώνονται. Ο Πίτερ είναι πανέξυπνος, εφευρετικός, τολμηρός, αγαπάει τους φίλους του, την οικογένειά του και φυσικά την περιπέτεια. Στο δάσος που ζει, η συνύπαρξη με τόσα πολλά και διαφορετικά ζώα, όπου το καθένα να έχει τη δική του προσωπικότητα, εγγυάται σίγουρα την περιπέτεια. Στο Φτου και Βγαίνω, η νέα πρόκληση της παρέας του Πίτερ είναι η πονηρή Αλεπού, ο κύριος Τοντ, ο οποίος παίζοντας κρυφτό, επιδιώκει να γεμίσει… την κοιλιά του με τρυφερά κουνέλια και άλλα τρωκτικά του δάσους. Ο πολυμήχανος Πίτερ θα επινοήσει μια μηχανή απόκρυψης, έναν μανδύα καμουφλάζ, για να ξεγελάσουν τον κύριο Τοντ. Ενώ όλα πηγαίνουν σύμφωνα με το σχέδιο, η πονηριά του κυρίου Τοντ θα τους εκπλήξει δυσάρεστα. Οι φίλοι θα μπλέξουν σε μια περιπετειώδη καταδίωξη μέχρι το σπίτι του Πίτερ και μόλις την τελευταία στιγμή θα γλιτώσουν. Τελικά, ο κύριος Τοντ θα αρκεστεί στο χορτοφαγικό του δείπνο, ενώ ο Πίτερ, ασφαλής στη θαλπωρή του σπιτιού του, θα περάσει ανακουφισμένος μια ήσυχη νύχτα.
Πίσω από τις γραμμές της απλής ιστορίας, οι έννοιες της φιλίας, της τόλμης, της εφευρετικότητας, αλλά και της συνεργασίας, της αγάπης, της υγιούς φιλοδοξίας συνδυάζονται αρμονικά και δημιουργούν το σημασιολογικό πλαίσιο. Τα παιδιά από 3 έως 7 ετών είναι το ιδανικό κοινό για το χαριτωμένο παραμύθι, με το οποίο θα χαρούν, θα παίξουν την ιστορία με τους φίλους τους ή ακόμα θα μπορέσουν να έχουν την εμπειρία ενός καλοζυγισμένου θεατρικού παιχνιδιού στον παιδικό σταθμό, στο νηπιαγωγείο και στην πρώτη τάξη του δημοτικού.
η Μάρω Ταυρή ουσιαστικά ξαναγράφει την ιστορία με πλεχτή, ζευγαρωτή ή και πιο ελεύθερης μορφής, ομοιοκαταληξία, προσδίδοντας μουσικότητα στο κείμενο και βοηθώντας έτσι τα μικρά παιδιά να παίζουν και μόνα τους με τις λέξεις.
Η απόδοση του κειμένου στα ελληνικά, είναι προσεγμένη και η Μάρω Ταυρή ουσιαστικά ξαναγράφει την ιστορία με πλεχτή, ζευγαρωτή ή και πιο ελεύθερης μορφής, ομοιοκαταληξία, προσδίδοντας μουσικότητα στο κείμενο και βοηθώντας έτσι τα μικρά παιδιά να παίζουν και μόνα τους με τις λέξεις.
Στο βιβλίο, η εικονογράφηση της Νίκολα Κίνεαρ μας ταξιδεύει με ζωγραφική επιδεξιότητα στον χωροχρόνο του παραμυθιού. Οι θερμές χρωματικές γκάμες, η μελετημένη χρήση των συμπληρωματικών χρωμάτων, η τεχνική της ξυλομπογιάς που ηγεμονεύει στη σύνθεση, συγκροτούν μια δομημένη ζωγραφική χειρονομία, που δεν συνοδεύει μονομερώς τον απλό, παιγνιώδη λόγο, αλλά τον μεταστοιχειώνει. Σε αυτή την ιστορία οι εικόνες συγκροτούν το κατεξοχήν λεξιλόγιο και οι λέξεις με τη μορφή των γραμμάτων συμπλέκονται με τις ζωγραφιές, φτιάχνοντας έτσι εύληπτες θεατρικές σκηνές σε κάθε σελίδα.
Το Κουνέλι με το μαντολίνο - Μια ευφάνταστη ιστορία για το διαφορετικό, τη φιλία, το θάρρος
Τι μπορεί να συμβεί στην κοινωνία των κουνελιών, στον κόσμο των ζώων του αγρού και του δάσους αν είσαι ένα κουνέλι διαφορετικό από τα άλλα; Αν σου αρέσουν τα κουνουπίδια και όχι τα καρότα; Αν σε λένε Λίνο και παίζεις δεξιοτεχνικά το μαντολίνο; Αν σου αρέσουν τα γράμματα και όχι τα πειράγματα; Τι μπορεί να πάει στραβά στο σχολείο; Εκεί που οι μικροί μαθητές μαθαίνουν να γράφουν πρώτα το «γιώτα» που είναι εύκολο πολύ και μετά το «ξι, που για να το γράψεις ξεθεώνεσαι πολύ», αλλά μαθαίνουν και «ότι το μηδέν έχει πάντα σχήμα στρογγυλό και το οχτώ είναι στριφτό και μουλωχτό», είναι δυνατό να συμβεί κάτι κακό;
Το Κουνέλι με το μαντολίνο (εκδ. Ελληνικά Γράμματα) είναι ακόμα μια ιστορία που συνθέτει με φαντασία και με τον χαρακτηριστικό του τρόπο γραφής ο αγαπημένος συγγραφέας Ευγένιος Τριβιζάς. Η υπόθεση αφορά τις περιπέτειες του Λίνου, του κουνελιού που του αρέσουν τα κουνουπίδια, η μουσική, το μαντολίνο, η ζωγραφική. Ο Λίνος είναι νέος μαθητής στο σχολείο και ανυπομονεί να μάθει και να κάνει φίλους. Για κακή του τύχη γίνεται επίσης ο στόχος των ταραχοποιών κούνελων του σχολείου, που αποφασίζουν να του κάνουν τη ζωή πολύ δύσκολη. Αν και η ιστορία έχει τέλος καλό, με την ειρήνη και τη δικαιοσύνη να βασιλεύουν ξανά στη σχολική κοινότητα και τον Λίνο να εξελίσσεται σε έναν κούνελο σεβαστό και διάσημο μουσουργό, ο Τριβιζάς επιτρέπει την εμφάνιση του κακού και της διαβρωτικής του επενέργειας, για να καταδείξει στη συνέχεια όχι μόνο τις διαστάσεις που αυτό μπορεί να λάβει, αλλά κυρίως να αποδείξει πως είναι στο χέρι μας να εξουδετερώσουμε την επενέργειά του, να λειτουργήσουμε σαν υγιής ομάδα με στόχο την συνύπαρξη, τη συμπερίληψη, την ειρήνη, τη δημιουργικότητα.
(...) ο διαχρονικός παραμυθάς, αναδεικνύει την αξία της διαφορετικότητας, της φιλίας, της μάθησης, του σημαντικού ρόλου των εκπαιδευτικών που δεν περιορίζεται στα στενά όρια της εκμάθησης δεξιοτήτων, αλλά επεκτείνεται ουσιαστικά σε αυτό που ονομάζουμε μόρφωση.
Ο Ευγένιος Τριβιζάς γράφει για την περιπέτεια του Λίνου σαν τραγούδι, με ομοιοκαταληξίες διαφόρων ειδών, με πλέξιμο των λέξεων και των εννοιών τους, με τη συγκρότηση εικόνων που λειτουργούν σημασιολογικά σε πολλά επίπεδα. Έτσι το παραμύθι δεν είναι μόνο μια ιστορία με δυνητικά καλό τέλος, είναι και μια μικρή μελέτη για το σχολικό περιβάλλον, τη σημασία της οικογένειας, τη διαδικασία της κοινωνικοποίησης, ενώ κάνει κατανοητό τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούν οι κοινωνικοί ταραχοποιοί, πώς πετυχαίνουν να εκφοβίζουν τους συμμαθητές τους, αλλά και πώς ακόμα και οι αμέτοχοι θεατές τέτοιων περιστατικών ενίοτε (άθελά τους) ενισχύουν τη συμπεριφορά του όχλου και την παραβατικότητα. Από την άλλη πλευρά, μέσα από την περιπέτεια του Λίνου του Κουνελίνου, ο διαχρονικός παραμυθάς, αναδεικνύει την αξία της διαφορετικότητας, της φιλίας, της μάθησης, του σημαντικού ρόλου των εκπαιδευτικών που δεν περιορίζεται στα στενά όρια της εκμάθησης δεξιοτήτων, αλλά επεκτείνεται ουσιαστικά σε αυτό που ονομάζουμε μόρφωση. Φυσικά ο Τριβιζάς, φροντίζει με τη χαρακτηριστική τεχνική του, να παρεμβάλλει διάφορες εικόνες από τη ζωή και τις δράσεις άλλων προσώπων πέραν του κεντρικού, να χτίζει ποικίλους χαρακτήρες που συμπρωταγωνιστούν στην ιστορία, να οργανώνει ενδιαφέρουσες παρεκβάσεις, δραματικές συγκρούσεις και λύσεις, προσδίδοντας έτσι στο κείμενο ουσιώδη δραματικό χαρακτήρα και παραστασιακές ιδιότητες.
Η ιστορία του Λίνου, του μικρού κουνελιού, μπορεί να διαβαστεί, να παρασταθεί, αλλά και να ερμηνευθεί μέσα από την πολλή φροντισμένη εικονογράφηση του Stephen West. Ο West με τη ζωγραφική του, τις μικτές τεχνικές που χρησιμοποιεί, την επιμέλεια που δείχνει ώστε να αναδείξει τους χαρακτήρες και τη δράση τους μέσα από την εικαστική οπτική. Επιπροσθέτως η καλλιτεχνική επιμέλεια της Σοφίας Ζώρα και η επιμέλεια της έκδοσης από την Μαρία Κουτσιούμπα συνηγορούν, ώστε να έχουμε στα χέρια μας ένα βιβλίο χορταστικό.
Η σκληρόδετη έκδοση, η χρωματική σύνθεση και η παιγνιώδης ένθεση του λόγου μέσα σε χρώματα και πλαίσια εμπλουτίζουν την αναγνωστική εμπειρία, η οποία ολοκληρώνεται με το παράρτημα στο τέλος που περιλαμβάνει πολλές δραστηριότητες για τα παιδιά, προσεκτικά σχεδιασμένες και οργανωμένες. Το Κουνέλι και το Μαντολίνο που εντάσσεται στη σειρά Τα Κουκιά και τα Ρεβύθια είναι ένα βιβλίο με ορίζοντες πέρα από την απλή ανάγνωση.
Η σούπα Σήφης και η περιπέτεια ενός λαγού με επιχειρηματικό μυαλό
Η σούπα Σήφης είναι ένα πολύ διαφορετικό παραμύθι. Είναι μια ιστορία για τη δημιουργικότητα και την επινοητικότητα. Είναι μια ιστορία που αγγίζει όσους έχουν όνειρα και φιλοδοξίες, ταλέντα, αγαπούν τη συνέπεια στη δουλειά τους, θέλουν να είναι καλοί σε ό,τι κάνουν, αποκτούν αυτοπεποίθηση, στήνουν τις βάσεις για μια πορεία σταθερή και προοδευτική. Είναι όμως και μια ιστορία για τον τρόπο που το σύστημα ενίοτε παραλαμβάνει αυτή τη δουλειά, τον κόπο, την επιμονή, τις καλές προθέσεις όσων προσπαθούν για το καλύτερο στη ζωή τους, και όλα μαζί τα εντάσσει σε μια διαδικασία αέναης επανάληψης, με στόχο το κέρδος και με μόνιμο έλλειμμα στην προσωπική ευτυχία.
Η σούπα Σήφης είναι ίσως από τα πιο «ψαγμένα» παραμύθια της χρονιάς. Μια σύγχρονη παραβολή για το μοντέρνο τρόπο ζωής, για το τι πραγματικά αξίζει και τι είναι φτιαχτό. Ένα διαφορετικό παραμύθι αυτογνωσίας, μαζί με μαθήματα οικονομίας και μάρκετινγκ. Είναι παραμύθι εναλλακτικής διδασκαλίας των τρόπων με τους οποίους χειραγωγούνται το προϊόν, η ζήτηση και η προσφορά, οι άνθρωποι. Μας δείχνει περίτρανα, δια της μεταφορικής γραφής, τι πραγματικά αξίζει στη ζωή και ότι το «ευ ζην» συχνά βρίσκεται πολύ μακριά από τη βουή των μέσων, τους ισολογισμούς και τη δημοφιλία. Ο Σήφης, ένας λαγός προικισμένος, μεθοδικός, δουλευταράς, οραματιστής και με επιχειρηματικό ταλέντο θα καταφέρει το αδύνατο. Να μαγέψει τα πλήθη με τη σούπα του και να χτίσει μια ολόκληρη επιχείρηση… Για να ανακαλύψει στο τέλος ότι όλα όσα χρειάζεται βρίσκονται εκεί από όπου ξεκίνησε η περιπέτεια: Στο δάσος, με τους φίλους και την οικογένειά του, στην κουζίνα του σπιτιού του, εκεί όπου κάθε φθινόπωρο παρασκευάζει την πιο γευστική, μαγική σούπα…
Η ιστορία που έστησε με τόση επιμέλεια η Τζοβάνα Ζόμπολι, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Άμμος, σε μια πολύ προσεγμένη έκδοση. Σκληρόδετο βιβλίο, αλλά με εύχρηστο σχήμα και με τη «μυρωδιά» του βιβλίου που αιχμαλωτίζει τον αναγνώστη. Η μετάφραση της Μαρίας Κοκάλα μεταφέρει τη θερμοκρασία του πρωτότυπου κειμένου, προσαρμόζει τις σημασιολογικές χροιές και τα νοηματικά ημιτόνια στην ελληνική γλώσσα, χρησιμοποιώντας λόγο απλό, αλλά όχι απλοϊκό. Η στίξη αποδίδει ρυθμό στο κείμενο, το οποίο λειτουργεί κάλλιστα και ως στέρεη δραματική βάση για θεατρικές παραστάσεις. Η γραμματοσειρά αποπνέει αίσθηση ρετρό αναγνώσματος και λειτουργεί αντιστικτικά –εξισορροπητικά- με τις πολλαπλές σημασιολογικές διαστρωματώσεις της αφήγησης.
Η ιστορία του Σήφη δεν θα ήταν τόσο γοητευτική αν δεν υπήρχε η εικονογράφηση της Μαριακιάρα ντι Τζόρτζιο, η οποία, πριν αφιερωθεί στην εικονογράφηση βιβλίων για παιδιά, είχε ήδη σταδιοδρομήσει στους τομείς της διαφήμισης και του κινηματογράφου ως storyboard illustrator και concept designer. Οι εικόνες της είναι πλούσιες χρωματικά και άρτιες τεχνικά. Πετυχαίνουν να μετασχηματίσουν τις λέξεις σε όψη, σε ατμόσφαιρα, σε παιχνίδισμα μορφών. Η εικονογράφηση της ντι Τζόρτζιο προσθέτει ακόμα ένα γεροχτισμένο αφηγηματικό πλαίσιο στην πρωτότυπη ιστορία της Ζόμπολι. Οι εικόνες αιχμαλωτίζουν το βλέμμα, ο αναγνώστης γίνεται προσεκτικός παρατηρητής, καθώς τις κοιτάζει με προσοχή για αρκετή ώρα, νιώθοντας την εκλεπτυσμένη «ζωγραφικότητα».
Στο τέλος του βιβλίου μια ακόμη έκπληξη περιμένει τους αναγνώστες, καθώς σκανάροντας το QR code υπάρχει η δυνατότητα για ηλεκτρονικό κατέβασμα υποστηρικτικού κειμένου, χρήσιμου για τις δυνάμει εύφορες συζητήσεις που οπωσδήποτε μπορούν να προκύψουν μετά την αναγνωστική εμπειρία.
Η Σούπα Σήφης έχει όλες τις προδιαγραφές να γίνει ανάγνωσμα διαχρονικό. Από εκείνα που διαβάζονται με ενδιαφέρον τόσο από τα παιδιά (είναι προτιμότερο να έχουν κατακτήσει βασικές αναγνωστικές δεξιότητες) όσο και από τους ενήλικες χωρίς κανένα ηλικιακό όριο προς τα πάνω. Και τούτο γιατί η ιστορία του Σήφη, του λαγού με το μαγειρικό ταλέντο και τις επιχειρηματικές φιλοδοξίες, πραγματεύεται και προβάλλει όψεις και καταστάσεις από τη δική μας πραγματικότητα, από τις νόρμες που κηδεμονεύουν εδώ και τόσα χρόνια το σύγχρονο δυτικό κόσμο, και που εξελίσσονται και μεταλλάσσονται μαζί με την κοινωνία στην οποία αντιστοιχούν.
*Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΡΑΠΤΟΥ είναι θεατρολόγος-εκπαιδευτικός και κριτικός θεάτρου.
